Page 30 - mag_003
P. 30

Στο πάρτυ που δεν είμα σταν, αλλά...






               πληρώνουμε το λογαρ ιασμό!








                                                   σκύψει προς εμάς, άλλη μια          Για  ν’αφήσουμε  τους  πα-
                                                   φορά  και  θα  μας  ξελασπώ-        ραλληλισμούς,  πιστεύω  να
                                                   σει. Θα κάνει το θαύμα του          σας είναι πλήρως κατανοη-
                                                   και  θα  βγούμε  και  ωραίοι        τό ότι όλα τα προηγούμενα
                                                   σαν  Έλληνες  και  πάνω  απ’        αναφέρονται  στη  συμπερι-
                                                   όλα ...Mάγκες.                      φορά  μας  και  σαν  πολίτες
                                                   Θα  μας  βοηθήσει  ν’αντεπε-        αλλά  και  σαν  κράτος  όλα
                                                   ξέλθουμε χωρίς να πάθουμε           αυτά τα χρόνια από το 1974
                                                   κάτι  το  σοβαρό.  Ούτε  καν        έως και σήμερα.
               Καθίσαμε  πρώτο  τραπέζι            να πλύνουμε τα πιάτα (όπως          Δε  μας  φταίει  κανένας  ξέ-
               πίστα φάγαμε, ήπιαμε, πετά-         βλέπαμε  στις  παλιές  καλές        νος δάκτυλος όπου …και αν
               ξαμε πολλά καλάθια με λου-          Ελληνικές ταινίες) για να ξε-       μπαίνει σήμερα.
               λούδια, στο κορμί που βγήκε         χρεώσουμε.                          Δεν μας δώσανε με το ζόρι
               στην “παραλία της πίστας”.          Θέλουμε  να  φύγουμε  από           δανεικά,  τα  είχαμε  ανάγκη
               Καπνίσαμε  και  τα  πούρα,          το  μαγαζί  χωρίς  να  πληρώ-       (γιατί  όχι  μόνο  διογκώσαμε
               που πουλούσε το κορίτσι με          σουμε, να μπούμε στο ακρι-          τις  πραγματικές  μας  ανά-
    30         το  χαμόγελο  και  σηκωθή-          βό μας αυτοκίνητο, που και          γκες, αλλά προσθέσαμε και
               καμε  να  φύγουμε  χωρίς  να        αυτό  το  χρωστάμε  και  να         πλασματικές) και τα ζητήσα-
               πληρώσουμε.                         πάμε σπίτι μας με τη μουσι-         με.
               Όπως ήταν φυσικό, μας στα-          κή στο τέρμα, προγραμματί-          Από  το  “Δυστυχώς  κύριοι,
               μάτησαν και δεν μας άφηναν          ζοντας κάποια νέα αρπαχτή.          επτωχεύσαμεν”  του  Χαρί-
               να φύγουμε …ατσαλάκωτοι.            Αυτή τη φορά όμως, ο από            λαου  Τρικούπη  τo  1893,
               Κάναμε φασαρία γιατί κατά           μηχανής  θεός  έχει  άλλη           φτάσαμε  στο  σημερινό  κα-
               τη  γνώμη  μας  ο  λογαρια-         δουλειά  φαίνεται  ή  είναι  με     τάντημα  που  έχει  κάνει  την
               σμός ήταν πιο φουσκωμένος           τους άλλους.                        οικονομία της χώρας, Ελβε-
               και από τα μπράτσα του Ρά-          Μήπως  όμως  βαρέθηκε  να           τικό τυρί. Και ταυτόχρονα να
               μπο. Και όμως, όταν πήγαμε          περιμένει να κάνουμε κάτι κι        τάζουν οι πολιτικοί σα μέρος
               ξέραμε  και  τον  τιμoκατάλο-       εμείς  για  εμάς;  …και  εμείς      της  λύσης,  τις  καταθέσεις
               γο  και  όλα  όσα  θα  έγραφε       εκεί,  να  μην  κάνουμε,  αλλά      φάντασμα στην Ελβετία.
               στο  τέλος  της  βραδιάς  το        να  περιμένουμε  να  μας  έρ-       Και  τι  πιστεύετε  να  βρουν
               “ραβασάκι” από το κατάστη-          θουν όλα έτοιμα!                    στο  κυνήγι  του  θησαυρού,
               μα. Εμείς, εκεί!                    Κάθεται λοιπόν, ο θεός της          (που  δεν  υπογράφουν  όλοι
               Nα πάμε, να κάνουμε το γού-         Ελλάδας  και  μας  βλέπει           για να βρεθεί);
               στο  μας,  κρυφοκοιτώντας           απαθής.                             Tις  δικές  τους  καταθέσεις
               και προς το διπλανό τραπέ-          Τώρα  πια,  δεν  υπάρχει  μα-       και ...κάποιες άλλες!
               ζι  που  ήταν  οι  πλατινέ  γκό-    γαζί που να μην ξέρει ότι εί-       Δεν έχουν κάνει όλα τα κρά-
               μενες  από  τα  πρωινάδικα          μαστε τζάμπα μάγκες.                τη, μόδα το άρθρο 99 και τις
               μπας  και  μας  πετύχει  έστω       Δεν υπάρχει κάποιος που να          εικονικές  πτωχεύσεις,  ώστε
               και κατά “λάθος”(;) κάποιος         μην  του  χρωστάμε.  Τέρμα          τη  μια  μέρα  να  κλείνουν
               φωτογράφος.                         τα δανεικά και αγύριστα.            εταιρίες  και  να  μην  πληρώ-
               Πιστεύαμε,  ότι  το  γνήσιο         Χωρίς  τον  περιβόητο  θεό          νουν  υποχρεώσεις  και  την
               αντριλίκι μας θα ήταν ο κα-         της Ελλάδας τι αύριο θα μας         άλλη οι ίδιοι ν’ανοίγουν εται-
               λύτερος  σύμμαχος  στον             ξημερώσει;                          ρίες  σε  ονόματα  φίλων  και
               οποιοδήποτε τσαμπουκά και                                               συγγενών. Και το γελοίο εί-
               ακόμη,  είμαστε  σίγουροι,                                              ναι, ότι τους ακολουθεί και
               ότι ο θεός της Ελλάδας θα                                               ένας αριθμός από πελάτες
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35