Page 29 - mag_003
P. 29

Βιβλίο
 Η ιστορία ενός βιβλίου...






                                              Tης Ελισάβετ Πετρίδου








               τις  ελευθερίες  που  θεω-          εξαιτίας της αφιέρωσης.
               ρούμε πλέον αυτονόητες.             Τι  συνέβη  στο  αγόρι  ή  στο
               Το βιβλίο που κάποτε δώρη-          κορίτσι;  Γιατί,  αν  στα  18
               σε κάποιος ευγενικός και ευ-        διάβαζε  ένα  βιβλίο  που
               γενής στην ψυχή άνθρωπος-           αναφέρεται  στην  κατοχι-
               άντρας,  γυναίκα  δεν  ξέρω,        κή  Τσεχία  -τουλάχιστον
               τα  γράμματά  του  μοιάζουν         στις  πρώτες  σελίδες  που
               απλώς  ‘‘ευγενικά’’-είναι  το       έχω  διαβάσει-και  αφού
               μυθιστόρημα  «Όμηροι»  των          το  διατήρησε  σε  άριστη
               εκδόσεων  Νέα  Τέχνη,  συγ-         κατάσταση,  αργότερα  το            ΟΙ ΟΜΗΡΟΙ του Stefan Heym
               γραφέας  του  είναι  ο  Stefan      αποχωρίστηκε; Είχε πολλά
               Heym και η μετάφραση είναι          βιβλία  και  δεν  είχε  χώρο;
               των  Ελ.Αδάμ  και  Δ.Φιλδισά-       Είχε  πολλά  βιβλία  και  δεν       τευσης, γενικά. Εκείνος;
               κου.  Το  έτος  έκδοσης  δεν        είχε χρήματα;                       Ίσως να μην πήγαν όλα καλά,
               εμφανίζεται.                        Για  τον  συγγραφέα  γνω-           ίσως να μην κατέλαβε πολι-
                                                   ρίζουμε  περισσότερα  απο           τικό αξίωμα και ίσως να μην            29
               Το  δερματόδετο  βιβλίο  δεν        όσα  για  τον  δωρητή  και          έχει καταφέρει ή να μην έχει
               ξέρουμε  αν  βρισκόταν  στην        τον αποδέκτη του δώρου.             θελήσει  να  συνταξιοδοτηθεί
               βιβλιοθήκη  του  ευγενικού          Μόνο  από  το  βιβλίο  κι  από      από όποια δουλειά έκανε.
               δωρητή  ή  αν    το  αγόρασε        την  αφιέρωση  πόσα  να  συ-        Ίσως  τέλος  αυτό  που  δεν
               για να το δωρίσει. Γράφτηκε         μπεράνουμε;                         κατάφερε η δικτατορική χού-
               το 1942 όταν ο συγγραφέας            Ο δεκαοκτάχρονος του 1970,         ντα  από  τα  δεκαπέντε  έως
               βρισκόταν στην Αγγλία, ήταν         αν όλα έχουν πάει καλά, είναι       τα είκοσι δύο του, να το κα-
               το  πρώτο  του  μυθιστόρημα         σήμερα περίπου εξηντάρης.           τάφερε  το  απερίγραπτο,
               και έγινε best seller.              Σε  μια  ηλικία  δηλαδή  που,       ακαθόριστο, απαράδεκτο και
               Το  νεαρό  παιδί  του  1970         επίσης  αν  όλα  έχουν  πάει        φερόμενο  ως  δημοκρατικό
               δεν έχει το βιβλίο στη κα-          καλά,  έχει  -ή  θα  έπρεπε  να     καθεστώς  των  μεταπολιτευ-
               τοχή του, το έχω εγώ γιατί          έχει- χρόνο να διαβάσει όσο         τικών χρόνων και το αποκύ-
               το  αγόρασα  από  παλαιο-           αγαπάει η ψυχή του.                 ημά του, η κρίση.
               βιβλιοπωλείο,  χωρίς  να            Αρκετοί από τους συνομήλι-          Μήπως η αφιέρωση υπήρ-
               γνωρίζω  τον  συγγραφέα             κούς του ανήκουν στις τάξεις        ξε προφητική και «δεν έζη-
               ή  το  περιεχόμενο.  Μόνο           των πολιτικών της μεταπολί-         σε να δει το ξύπνημά της»;







               Την ίδια περίπου
               εποχή, ο Δοξιάδης
               προβλέπει ότι το έτος
               2000 η Αθήνα θα είναι
               «ένα απέραντο άσυλο
               τρελλών με λίγους υγι-
               είς που θα κινούνται
               τόσο δύσκολα ώστε
               να χρειάζωνται 2ωρη
               πορεία για να φθά-
               σουν από την πλατεία
               Συντάγματος στην
               Ακρόπολι»
               (Σημερινά 30.1.1970).
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34