Page 42 - mag_07
P. 42
AΛΚΥΌΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΧΡΗΣΤΌΣ ΌΊΚΌΝΌΜΌΥ ΝΊΚΌΛ ΑΝΤΡΊΌΥ
ΤΌ ΤΑΞΊΔΊ ΚΑΤΊ ΘΑ ΓΊΝΕΊ, Ό ΚΑΛΌΣ
ΠΌΥ ΛΕΓΑΜΕ.. ΘΑ ΔΕΊΣ Ό ΔΗΜΑΡΧΌΣ
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Έκδόσεις ΚΑΛΈΝΤΗΣ Έκδόσεις ΠΟΛΙΣ Έκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ
Σελ. 394/ 2007 Σελ. 264/ 2010 Σελ. 504/ 2009
«Έίναι άνοιξη! Απόβραδο. Δεκάξι ιστορίες από τα Κα- «...Δεν μπορώ να σας συμ-
Με πνίγει η άνοιξη. Μου κό- μίνια, τη Νίκαια, τη Δραπε- βουλέψω ως δήμαρχος.
βει την ανάσα. Δεν αντέχει τσώνα. Από τον ντόκο των Έπιτρέψτε μου να σας συμ-
42 πια η ψυχή μου να κουβα- Κρητικών, από το ουζερί βουλέψω ως φίλος και θα
λήσει τόση ομορφιά. Σαν
«Υπάρχω», από το φουγά-
σας πω τούτο. Αυτό είναι
να φορτώσεις στη ράχη ρο της ΔΈΗ στο Κερατσίνι. που ξέρω για τη ζωή. Έχω
μιας κάμπιας ένα κόκκινο Ιστορίες για τράπεζες που μάθει πως δεν υπάρχει
ρόδι. Φουσκώνουν οι φλέ- παίρνουν σπίτια, για σπίτια πολλή αγάπη στον κόσμο
βες μου, πονάει το αίμα που παίρνουν φωτιά, για ώστε να τη σπαταλούμε.
μου, παλεύουν να βλαστή- όνειρα που γίνονται στά- Ούτε σταγόνα δεν επιτρέ-
σουν οι σπόροι μέσα μου χτη. Για το σκοτάδι που ζει πεται να πηγαίνει χαμένη.
και δεν υπάρχει χώμα για στη διπλανή πόρτα. Κάτι Αν είμαστε τυχεροί και τη
να ριζώσουν». θα γίνει όμως, θα δεις. Για- βρούμε, ανεξάρτητα από
τί εκεί όπου μεγαλώνει ο το πού θα τη βρούμε, θα
φόβος μεγαλώνει κι εκείνο πρέπει να τη φυλάξουμε
που σώζει από τον φόβο. και να την απολαύσουμε
όσο πιο πολύ μπορούμε,
για όσο πιο πολύ μπορού-
με, μέχρι και το τελευταίο
φιλί...»
Σε μια καθωσπρέπει μα
μάλλον ξεχασμένη γωνιά
Το εύχεται της Βαλτικής, ο καλός δή-
μαρχος Τάιμπο αδυνατεί
να εκφράσει την αγάπη
στη συνεργάτιδά μας του στην κυρία Στόπακ
ώσπου, μια μέρα, εκείνη
Άννα Εμμανουέλα Μιχέλη ρίχνει κατά λάθος το μεση-
μεριανό της μέσα σε ένα
να της ζήσει το μωρό της! σιντριβάνι και, από εκείνη
τη στιγμή, οι ζωές τους
πλέον δεν θα είναι ποτέ
ξανά οι ίδιες...
