Page 44 - mag_10
P. 44
°È· ÙÔÓ
XΡΗΣΤΟ ΚΑΡΒΟΥΝΗ
πο να τον κρατά στη ζωή, αγκιστρωμένη βολημένος από το βόλι του, έπεσε ο Χρή-
πάνω του, κι αυτός να απολαμβάνει όλη στος, τιμημένος από τη δόξα που τον είχε
την ομορφιά που του προσφέρει απλόχε- ήδη σκεπάσει με τις δάφνες της.
ρα; Εκεί ακριβώς ή περίπου, δεν έχει άλλωστε
Να νιώθει τον έρωτα, την αγάπη. Να τον σημασία, που έστεκε αμίλητος και βουβός,
αγκαλιάζουν τα χρώματα του ουρανού και αλλά πολύ φωτεινός ο μικρός σταυρός, θυ-
όλες οι αρμονικές, διώχνοντας χωρίς δι- σιάστηκε το παλικάρι.
σταγμό κάθε σκέψη, για απεμπόληση, θυ- Μείναμε για λίγο σιωπηλοί. Στα μάτια του
σία και αφανισμό όλων αυτών των ωραίων; Σήρα, διέκρινα μικρό δάκρυ, αλλά δεν
Η φωνή του Σήρα, με διέκοψε απότομα. ήταν, μάλλον ξεγελάστηκα, είχε και σου-
«Γιατί μου τα λες όλα αυτά;» Σου έκανα ρουπώσει.
αυτό το μικρό πρόλογο και δεν είχα σκοπό Ακούστηκε να μιλάει με μια παράξενη
να εξιστορήσω τα περιστατικά της θυσίας φωνή, τον είχε αγκαλιάσει θαυμασμός και
των πατριωτών στην Ελλάδα. Είναι πολ- σκληράδα μαζί.
λοί οι σταυροί και γνωστή η θηριωδία των «Ήταν μεγάλο παλικάρι,» ψέλλισε, «Ελ-
στρατευμάτων κατοχής, όπως, και ποιος ληναράς. Να ξέρεις, αυτοί φοβίζουν πολύ
ο επιτιθέμενος, ποιος ο αμυνόμενος αντι- κάθε είδους κατακτητές, καταπατητές, εκτε-
44 στασιακός και ποιος ο συνεργάτης του κα- λεστές κι όπως θέλεις πες τους».
τακτητή (ο συμβατός που λέμε). Ο πόνος Γιατί; Ρώτησα απλά. «Γιατί είναι οι μόνοι
αβάσταχτος. Κάθε λιθάρι βαμμένο με αίμα. που μπορούν να τους νικήσουν». Τώρα, ο
Στον χωρισμό η ελπίδα του γυρισμού σου Σήρας, είχε πράγματι δακρύσει.
καίει σαν πυρκαγιά την καρδιά, εδώ όμως, «Ο σταυρός, πρέπει να γυρίσει πάση θυ-
υπήρξε θάνατος, που έκλεισε για πάντα σία στη θέση του, είπε με σταθερή φωνή
την πόρτα του νόστου. και μάλιστα επίσημα από τις αρχές για να
Όμως φίλε μου να ξέρεις, ότι ποτέ δεν χά- θυμίζει τη θυσία των Ελλήνων, αλλά και την
νονται όλα. Κάτι μένει απείραχτο, άθικτο, παλικαριά μπροστά στο βέβαιο θάνατο».
όπως θα σου εξηγήσω παρακάτω. Τον κτύπησα απαλά στον ώμο. Δίκιο έχεις
Λοιπόν, άκουσέ προσεκτικά και άσε τη φα- φίλε μου και τώρα καταλαβαίνεις γιατί στον
ντασία σου να τρέξει. πρόλογό μου, σου μίλαγα για σπάσιμο της
Πριν την εκτέλεση, ο Χρήστος, νέος τότε γραμμής, για πέρασμα πέρα απ’ το Ρου-
χειρουργός και γερμανοσπουδασμένος, βίκωνα, για χάλασμα και απεμπόληση της
θέλησε να σώσει ορισμένους συνανθρώ- ζωής, έτσι απλά, για κάποιο ανώτερο ιδανι-
πους του, (όλους ήτο αδύνατον), ενώ στον κό και άγραφο νόμο του δικαίου.
ίδιο είχε χαρισθεί η ζωή. Προσπάθησε να Αυτό έπραξε ο Χρήστος. Έσπασε χωρίς
διαπραγματευθεί με τον επικεφαλής αξιω- φόβο τις γραμμές και έπεσε.
ματικό. «Φίλε μου, μίλησες στην ψυχή μου με λό-
Ματαίως. Η απάντηση ήταν μόνο εσύ. Διά- για αντρίκια και δυνατά και δεν επιθυμώ
λεξε (προφανώς) ζωή ή θάνατο. Το παλικά- από κανένα άλλο περισσότερες λεπτομέ-
ρι προτίμησε το θάνατο. Δεν άντεχε η καρ- ρειες και ιστορικά ντοκουμέντα και ατέρμο-
διά του να γυρίσει μόνος του στη Σπάρτη. νες συζητήσεις για το θέμα. Μου άρεσαν
(αληθινός Έλληνας). πολύ τα λόγια σου κι όπως μου τα είπες.
Ξέσπασε τότε εναντίον των κατακτητών Σου λέω μόνο, ότι στην καρδιά μου έκλει-
(τους τα έψαλε), φανερώνοντας, χωρίς σα επτασφράγιστα τους 118 κι ας μην τους
δισταγμό, την αντιστασιακή του πίστη και γνώριζα κι αυτό νομίζω μετράει».
δράση, στο δήμιό του. Άμεσα, κεραυνο- Άκουσε Σήρα, θα σου πω και τούτο και τε-
