Page 6 - mag_014

ΕDITORIAL ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

του Β_56

Για εμάς, δεν υπάρχει ο όρος “στενός ή ευρύτερος τομέας”. Το μόνο που υπάρ-
χει, είναι η ανάγκη για την επιβίωση. Θα το κάνουμε όλοι εμείς, γιατί αυτοί

που έπρεπε να το κάνουν δεν υπάρχουν! Μην αρχίσετε τώρα σκέψεις περί δεξιάς,
αριστεράς, συνιστώσες, ορθόδοξες αριστερές και όλα τ’άλλα, τα ...εύκολα. Σήμερα
τι έχουμε; κυβέρνηση με τρεις διαφορετικές παρατάξεις που υπό προϋποθέσεις, κα-
λύπτουν όλο το πολιτικό φάσμα. Γιατί στις δημοσκοπήσεις η κυβέρνηση αλλά και όλα

τα υπόλοιπα κόμματα παίρνουν ποσοστά που θυμίζουν “γυμνασιακό έλεγχο”; Γιατί;
Τι σκεφτήκατε έτσι, αυθόρμητα;
Πιστεύετε ότι ένα μεγάλο ποσοστό από τους διάφορους υπουργούς αν ήταν υπάλλη-
λοι σε μια οποιαδήποτε εταιρία θα είχαν ...εργασιακή εξέλιξη;

Αν είχατε εταιρία και ρισκάρατε καθημερινά, ποιόν από τους πολιτικούς θα θέλατε
να εργάζετε για εσάς; Ποιός σας έχει πείσει; Για να επανέλθω στα νοητά ή πραγματι-
κά βελάκια που αρχίσατε ήδη να πετάτε, πιστεύω ότι στο μυαλό ή στο στόμα θα έχετε
το κλασικότερο από τα συνθήματα του στυλ “Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη” ενώ

εγώ σας γράφω για τ’αφεντικά άρα είμαι… Άλλο το δίκιο κι άλλο η εκμετάλ-
λευση μην τα μπερδεύουμε. Μόνο για να κάνουμε υπόθεση εργασίας, συμφωνώ
με το παραπάνω σύνθημα, με την προϋπόθεση όμως, ότι υπάρχουν εργάτες ή εργα-
6 ζόμενοι. Επομένως, για να έχουν δίκιο πρέπει να εργάζονται. Δηλαδή, να υπάρχουν

δουλειές, να προσλαμβάνεται προσωπικό, εργάτες, στελέχη, να πηγαίνουν χρήματα
σπίτι τους, να υπάρχει αγοραστική δύναμη για κατανάλωση τόσο για τα καθημερινά
όσο και για κάτι περισσότερο.
Σήμερα υπάρχουν δουλειές; Τι ποσοστό ανεργίας έχουμε;

Ποιοί θα επενδύσουν; Τι σκεφτήκατε; Το κράτος;
Μήπως γνωρίζετε ποιές είναι οι προϋποθέσεις για να ενταχθεί μια μικρή επιχείρηση
στο πολυδιαφημισμένο ΕΣΠΑ; Ποιοί λοιπόν θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας;
Όσοι δεν κάνουν τίποτα; Όσοι δε θέλουν ν’αλλάξουν τα κακώς κείμενα τόσων

δεκαετιών; Λυπάμαι, αλλά το κράτος δεν μπορεί. Λέω ότι δεν μπορεί, γιατί
αν πω ότι δε θέλει είναι χειρότερο. Σήμερα, δεν υπάρχει τίποτα και το άσχημο
είναι, ότι δεν φαίνονται και προοπτικές. Σήμερα, αν έρθει έγκαιρα η πυροσβεστική
ίσως μας βγάλει στο φως, άλλους ζωντανούς, άλλους τραυματίες και δυστυχώς για

κάποιους δικούς μας, μόνο θα τους θυμόμαστε.
Τώρα, είναι η κατάλληλη στιγμή να τραβήξουμε την κουρτίνα που μας κρύβει το αύ-
ριο γι’αυτό, ελάτε “Ν’ ανοίξουμε πανιά” που τραγουδάει και ο Παντελής Θα-
λασσινός. Το θέλει άλλωστε και η άνοιξη, που έγινε αυτόματα καλοκαίρι.

Και αν μπορείτε, μην απαιτείτε σεβασμό, διεκδικήστε την εκτίμηση των άλ-
λων. Αν σας εκτιμήσουν θα σας σέβονται.

Υ.Γ. Την επόμενη Πρωτομαγιά που δε θα είναι μέσα στις ημέρες του Πάσχα

και η απεργία θα γίνει στη μέρα της, ελπίζω να έχουμε μια συγκέντρωση και
όχι τα συνηθισμένα των “καλών και κακών” απεργών.