Page 41 - mag_81

της Χριστίνας Πομόνη

της παρηγοριάς σου που χτύπησα, κι Το χαμόγελο στο λεωφορείο.

ας μην είχα χτυπήσει τόσο πολύ, κι Την άνοιξη σε όλα.
ας μην είχα τρομάξει τόσο όσο όταν Νοσταλγώ εσένα, γιαγιά, εσένα που

σφήνωσε το μικρό, ξερό μου κεφά- θέλησες να μου μάθεις τι θα πει

λι στα κάγκελα του μπαλκονιού και αγάπη, μόνο που εγώ δεν τα’παιρ-
ήρθε ο θυρωρός να κόψει τα κάγκε- να αυτά τα γράμματα, γιαγιά, ο φό-

λα για να μην σκάσω από ασφυξία, βος μου για τους ανθρώπους, για τις
θυμάσαι; θυμάσαι πόσα περάσαμε φυγές και τα θέλω τους με τρόμαζαν

μαζί, γιαγιά;
και ήταν πιο βολικό να κλείνομαι σε

Νοσταλγώ. μένα από το ν’ αγαπώ. Ώσπου έφυ-
Το γέλιο και την ανεμελιά του καλο- γες. Και τότε, κατάλαβα πως χωρίς

καιριού. την ασπίδα σου θα είναι ακόμα πιο

Το καρπούζι που άρπαζα κλεφτά κα- δύσκολο να αγαπώ.
θώς το έκοβες. Νοσταλγώ.

Το ποδήλατο που με πήγαινε όπου Τις μέρες μας μαζί, γιαγιά. 41
ονειρευόμουν να βρεθώ.

Κι έπειτα, τα πάρτι και τους έρωτες

στις παραλίες.
Τα τρυφερά αγγίγματα και τις κλε-

φτές ματιές πίσω απ'το παντζούρι.
Τον σκύλο που καταλάβαινε το πέν-

θος.

Τις μέρες που οι άνθρωποι κοιτού-
σαν στα μάτια.

Τις μέρες που η φιλία δε μετριόταν

με λόγια.
Τις αντρίκιες συμπεριφορές.

"Η Χριστίνα Πομόνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε οικονομικά, αλλά αποφάσισε να ασχο-
ληθεί με το μεράκι της, τα βιβλία. Έχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη του κόσμου, δεν ζει χωρίς μουσική,
λατρεύει τη φωτογραφία, τον αθλητισμό, και τον σκύλο της. Κοιμάται λίγο και σκέφτεται πολύ. Σημείο
αναφοράς της είναι πάντοτε η ψυχή. Τα τρία χρόνια παραμονής στην Αμερική έγιναν αφορμή για τη γέν-
νηση του πρώτου της μυθιστορήματος "Σιωπή Σαν Όρκος" που κυκλοφόρησε το 2015 από τις Εκδόσεις
Μίνωας. Το 2018 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά της "Αντέχεις;" (Εκδόσεις Μίνωας), ενώ το 2019
το κοινό επέλεξε το «Αντέχεις;» για την βραχεία λίστα των βραβείων Public στην κατηγορία «Έκπληξη».