Page 6 - mag_19
P. 6

ΕDITO_REAL

                του Β_56



               Ξυπνάς ένα πρωί και στη χώρα που γεννήθηκες, έπαιξες, έμαθες

               γράμματα, ερωτεύτηκες, μεγάλωσες, γέλασες, έκλαψες, χάρη-

               κες, λειτούργησες στο κοινωνικό σύνολο, δημιούργησες, ό,τι

               κι αν δημιούργησες, νιώθεις ότι δεν έχεις ήχο... δεν επικοινω-
                                               Δεν έχω ήχο...
               νείς.







               Νιώθεις ότι ορθώνεται μπροστά σου                     Τώρα ήρθε η στιγμή, να γίνει ο καθένας

               ένας σύγχρονος πύργος της Βαβέλ.                      από εμάς Θησέας, πρώτα για τον εαυτό

               Ένας πύργος ασυνεννοησίας, μικροπολι-                 του και μόλις τα καταφέρει, είναι σίγου-

               τικής, προσωπικών συμφερόντων, πελα-                  ρο ότι θα είναι δίπλα και σε όλους όσοι
               τειακής σχέσης, αδιαφορίας, φόβου και                 τον ψάχνουν ακόμα μέσα τους.

               απομόνωσης.                                           Τώρα και όχι αύριο, ν’αρχίσουμε να ξε-

               Αυτός ο πύργος χτίζεται κάθε μέρα και                 ριζώνουμε από μέσα μας, όλα τ’αγκάθια
   6           κανείς δεν τον γκρεμίζει.                             που μας φύτεψαν, εκμεταλλευόμενοι την

               Σ’ αυτόν τον πύργο της Βαβέλ, δεν κρύ-                ανοχή μας ή ότι άλλο τους έδωσε αυτή

               βεται σε λαβύρινθο, κυκλοφορεί ελεύ-                  τη δυνατότητα.

               θερος ένας αδηφάγος Μινώταυρος,                       Διεκδικήστε, φωνάξτε, απαιτήστε, τίπο-

               στον οποίο θυσιάσαμε και συνεχίζουμε                  τα δε χαρίζεται όλα κερδίζονται με προ-
               να θυσιάζουμε τη ζωή μας.                             σπάθεια.

               Αυτός ο πύργος, δεν είναι το γεφύρι της               Κάθε μέρα, δίνουμε μάχες και κάποιες

               Άρτας που ικανοποιήθηκε με μια μόνο                   δεν τις κερδίζουμε.
               θυσία.                                                Όσες δεν κερδίσαμε να είναι η εμπειρία

               Επειδή λοιπόν, καλή η μυθολογία, αλλά                 μας και ο οδηγός για να κερδίσουμε τις

               επειδή η ζωή γράφει καινούριες σελίδες                επόμενες.

               κάθε μέρα, ξεχάστε το Θησέα που περι-                 Ποτέ να μη λέμε νικηθήκαμε, να σταμα-

               μένετε.                                               τάμε στη ΝΙΚΗ, αυτή που θα μας δώσει
               Δε φαίνεται πουθενά και δυστυχώς, δεν                 δύναμη και θα εμποδίσει τα πρέπει των

               πρόκειται να έρθει.                                   άλλων, να γίνουν τα δικά μας θέλω.

               Εμείς, θα αλλάξουμε και πλεύση και θα                 Ελάτε, να σκοτώσουμε το Μινώταυρο
               ανεβάσουμε τα πανιά με το χρώμα που                   που ζει μέσα μας, που απαιτεί καθημερι-

               μας ταιριάζει.                                        νές θυσίες και μας τρώει.





                                                Το τραγούδι "chuva" είναι fado
                                 και τραγουδά η Πορτογαλίδα Μαρίζα σε αυτό το τεύχος!
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11