Page 68 - mag_20
P. 68
ΕΝΕΡΓΕΙΑ & REIKI από τη Βάσω Νικολοπούλου
http://www.reikicenter.gr/
ζική ενέργεια και για να η δύναμη κάνουν αυτόν το κολα παραδίδεται σε ο ρόλος της άρεσε και συ-
αποκτήσουμε ορθή κρίση δρόμο «εμπειρία» και αυτή κάποιον άλλον, είτε για νέχιζε να τον παίζει, γκρι-
για την ζωή μας, χρειάζε- η εμπειρία αυτοπραγματώ- να του φορτώσουμε τον νιάζοντας και θυμώνοντας
ται να «απομακρυνθούμε» νει την ψυχή μας, έτσι ώστε «σταυρό» μας, είτε για να με τους άλλους, που τάχα
από αυτήν την μαζικότητα να βιώνει τις επιλογές της τον παρακαλέσουμε να μας την «εκμεταλλεύονταν»…
και να την παρατηρήσουμε. με εναρμόνιση της θειότη- απαλλάξει από αυτόν… Όμως διαπίστωσε στην
Παρατηρώντας, αναπτύσ- τάς της, με τη φυσική της Η πιο απλή κίνηση, του πορεία, ότι αυτός ο «ρό-
σουμε τη συνείδηση, ώστε εκδήλωση. «κατεβάζω το σταυρό λος» έδινε νόημα στην ζωή
να μπορέσουμε να εντά- Και θα πω και δύο λόγια από την πλάτη μου», δεν της και έπαιρνε την αξία της
ξουμε μέσα σ' αυτήν και την επί του πρακτικού! γίνεται αποδεχτή από την μέσα από αυτόν, όση αξία
ψυχική μας γνώση και να Ένα καθαρό σπίτι, σιδερω- συναισθηματική λογική δεν είχε πάρει από τους γο-
πορευθούμε αναγνωρίζο- μένα ρούχα και καλομα- των ανθρώπων, μια και στο νείς της.
ντας τις δικές μας ανάγκες γειρεμένο σπιτικό φαγητό, βάθος του υποσυνείδητου Η σκυτάλη της μαζικό-
και επιθυμίες, που δεν είναι δεν αυτοπραγματώνουν μας λειτουργεί το πρότυπο τητας παραδόθηκε, μια
ανάγκες και επιθυμίες όλων την ψυχή μας, σε καμία πε- του «σταυρού» σαν δικαί- χαρά, από τους γονείς
των ανθρώπων. ρίπτωση. ωση για τις αμαρτίες των στα παιδιά, που και εκεί-
Αν θέλουμε να μην ακο- Η «υποδούλωση» στα ανθρώπων… να με την σειρά τους θα
λουθούμε τη μαζική παιδιά μας, δεν επιτρέ- Κάποια φορά ζήτησα την παραδώσουν στα δικά
ενέργεια, χρειάζεται να πει στην πνευματικότητα από κάποια γυναίκα, με τους. Ετσι η ζωή γίνεται
68 βρούμε τα όρια μας στη μας να δράσει μέσα στην σοβαρά προβλήματα στη «κληρονομιά» και μεταδί- 69
φυσική μας αυτοέκφρα- αγάπη. μέση, να μου περιγράψει δεται με τον ίδιο ακριβώς
ση… Αυτά τα όρια είναι ο Η δέσμευση στις πεποιθή- μια μέρα της. τρόπο από γενιά σε γενιά,
σεβασμός και η αγάπη για σεις των άλλων, δεν μας Ολόκληρη η ημέρα της ήταν κάνοντας την ανθρωπότη-
τη θειότητα που βρίσκεται επιτρέπει να κατανοήσουμε αφιερωμένη στις δουλειές τα «σκληρή» και αδυσώ-
εν δυνάμει μέσα μας, και να τον Εαυτό μας και τις ανά- του σπιτιού. Το βράδυ που πητη, να προσπαθεί ο ένας
συγχωνευθούμε μαζί της, γκες μας. ξάπλωνε αποκαμωμένη, να φορτώσει τον «σταυρό»
διατηρώντας την ατομικό- Η επιρροή μας στην κριτική δεν τη «χώραγε» το κρε- του στον άλλον, κρίνοντας
τητά μας. των άλλων μας βάζει συ- βάτι της από τους πόνους μόνο τους άλλους, αφού
Αυτά δεν είναι μόνο η θε- νεχώς σε μια συναισθημα- στην πλάτη. τον εαυτό του δεν τον
ωρητική μου άποψη για την τική «ταραχή», που από τη Τα παιδιά της έμεναν μαζί «βλέπει» εσωτερικά.
ζωή. Είναι η πρακτική βιω- μια μας προσαρμόζει στη της, μα παρ' όλο που ήταν Κανείς δεν μπορεί να
ματική διεργασία, που κά- μάζα, από την άλλη μας πι- στην ηλικία της ωριμότη- πιστέψει ότι όλοι οι άν-
μπτει τις απόλυτες πεποιθή- έζει ψυχικά. τας, δεν μπορούσαν να θρωποι εναλλάσσουν
σεις του συναισθηματικού Βρίσκουμε, λοιπόν, κά- φροντίσουν τον εαυτό μεταξύ τους, τους ρό-
μας πεδίου, και μας οδη- ποιον άνθρωπο, να σπρώ- τους, ούτε στα πιο απλά κα- λους «θύτη» και «θύμα-
γεί στην εμπειρία της ζωής ξουμε την ευθύνη για όλα θημερινά πράγματα, όπως τος»…
μέσα από την πνευματική αυτά που θέλουμε, αλλά η ετοιμασία της τροφής Και από εκεί ξεκινά ο εσωτε-
μας δράση. δεν μπορούμε να πραγμα- τους, η φροντίδα των ρού- ρικός «πόλεμος», που εκδη-
Ο πνευματικός μας δρό- τοποιήσουμε. χων τους, το καθάρισμα λώνεται και στην πραγμα-
μος δεν είναι απλά προς Η δική μας ευθύνη για του χώρου τους. Για όλα τικότητά μας, αφού «όπως
γνώση… Το θάρρος και την ζωή μας, πολύ εύ- αυτά υπήρχε εκείνη, αυτός μέσα, έτσι και έξω»…
