Page 13 - mag_80
P. 13

Γιορτάζουμε             της Ρούλας Μονογυιού


















               Κι έρχεται ένα μικρόβιο, κορονοϊό το εί-              Μέσα σε αυτή τη δύσκολη περίοδο το

               παν, και το πρώτο που σου παίρνει λέει                περιοδικό μας έχει γενέθλια.
               είναι η μυρωδιά και η γεύση, δεν νιώ-                 Κλείνει 8 Απρίληδες ζωής, 80 τεύχη!

               θεις καμιά μυρωδιά, δεν καταλαβαίνεις                 Ευχαριστούμε όλους τους φίλους που

               καμιά γεύση.                                          αγόγγυστα μας στέλνουν τα κείμενά
               Μετά σε  κλείνει μέσα  στο  σπίτι  για-               τους... Ευχαριστούμε και τους νέους μα

               τί δε θέλει λέει, συναναστροφές, φιλί-                και τους παλιούς και όλους αυτούς που
               ες κι αγκαλιές... είναι μονόχνωτος  και               είναι κοντά μας και μας στηρίζουν!

               κακός! Ήρθε κι έμεινε στις ζωές μας,                  Συνεχί-Ζουμε!

               απρόσκλητος μέσα στην άνοιξη. Και δε
               λέει να φύγει... Πόσο ανάγωγος!...                     Ευχαριστούμε και τη μικρή μας φίλη

               Δε μπορείς να μείνεις κοντά στους αρ-                            από τη Θεσσαλονίκη
               ρώστους σου, δεν μπορείς να τους κρα-

               τήσεις το χέρι να τους δώσεις ένα ποτήρι                    Δωραλίνα Παπαδοπούλου

               νερό. Δε μπορείς...Δε μπορείς ούτε καν                    για την γεμάτη ελπίδα ζωγραφιά                         13
               να αποχαιρετήσεις τους ανθρώπους                                 που μας αφιέρωσε...

               που φεύγουν από αυτή τη ζωή, που δεν                            Την κάναμε εξώφυλλο!

               θα τους ξαναδείς... είτε γιατί τους παίρ-
               νει αυτός ο σκληρός απρόσκλητος επι-

               σκέπτης είτε γιατί φεύγουν από άλλες

               αιτίες!... Φεύγουν μόνοι...
               Κι εσύ εκεί κλεισμένος και απομονω-

               μένος στο σπίτι να τους κλαις από μα-

               κρυά... Γιατί έξω από το σπίτι καραδοκεί
               αυτός... Καραδοκεί και δεν του ξεφεύγει

               κανείς. Ούτε νέος ούτε ηλικιωμένος... Κι
               ακόμα δε μάθαμε το μαγικό όπλο που

               θα τον εξουδετερώσει μα δε βρήκαμε

               και τη μαγική ασπίδα που θα μας προ-
               φυλάξει τουλάχιστον από δαύτον...

               Άνθισαν οι νερατζιές και τα δέντρα του
               Ιούδα και όλοι μαζί, Φύση και Άνθρω-

               ποι περιμένουμε την Ανάσταση!
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18