Page 19 - mag_28
P. 19

της Κυριακής Αιλιανού


                                                                                      Την Κυριακή Aιλιανού
                                                                                      την ακούμε κάθε απόγευμα
                                                                                      16:00 -18:00
                                                                                      από το www.toradiofono.gr

               Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η                 Χωρίς αιδώ!
               Θάλασσα ήταν παντού μου. Ο πατέρας                    Κοιτάζω γύρω μου: Ένα ναυάγιο η
               ναυτικός, νησιώτες κι οι δυο γονείς μου,              Χώρα. Ένα ναυάγιο η Ανθρώπινη Επι-
               από τρία νησιά η καταγωγή μου (Σκιά-                  κοινωνία. Ένα ναυάγιο οι Σχέσεις. Ένα

               θος, Ύδρα, Θάσος), εξοχικό στη Σαλα-                  ναυάγιο η Ζωή…
               μίνα κι ο Πειραιάς με το λιμάνι του, το…              Κι ο Άνεμος που φυσά … Ούριος! Και
               «σπίτι» μου!                                          τα Σκαριά Γερά! Κι οι Ναύτες έμπειροι…
               Ούτε και ξέρω πόσες βαρκάδες να με-                   πάππου προς πάππου!
               τρήσω, πόσα πυροφάνια, πόσες βου-                     Μα τι έφταιξε; Τί φταίει ακόμα;
               τιές,  πόσα  ταξίδια,  πόσες    βόλτες  σε            Δεν υπάρχουν Καπετάνιοι αγαπημένοι
               παραλίες  κι ακρογιάλια της, πόσες                    μου, που να σέβονται και να γνωρίζουν!
               κουβέντες μαζί της, πόσες αναμνήσεις,                 Δεν υπάρχουν Άνθρωποι  που να «πο-
               πόση γαλήνη, πόση ελευθερία, πόση                     νούν» τον Άλλο Άνθρωπο!

               χαρά!                                                 Δεν υπάρχει Αγάπη, από και προς… τα
               Την αγαπώ, αλλά έμαθα και να τη σέβο-                 πάντα!
               μαι… έχει τους νόμους της κι αυτή.                    Δεν υπάρχει ορίζοντας… ούτε ρότα…
               Ποτέ της δε με αιφνιδίασε…                            ούτε γνώση!
               Αν μάθεις τα «χούγια» της, πάντα σε                   Υπάρχει εγωισμός μόνο!
               προειδοποιεί με τον τρόπο της, για να                 Βόλεμα! Και Ωχαδερφισμός!                                  19
               είσαι ασφαλής μαζί της. Πάντα σου δεί-                Γι αυτό…:

               χνει, από πριν, τη διάθεσή της… και πά-               «Μοιάζεις κι Εσύ σα Θάλασσα
               ντα σου χαρίζεται και σου χαρίζει όλο                 που με τα κύματά σου
               της το θησαυρό,  που έχεις ανάγκη να                  μου τα χεις κάνει Θάλασσα
               δεις και να γνωρίσεις.  Αρκεί, να μη πι-              και πνίγομαι κοντά σου»
               στέψεις πως τη δάμασες… αρκεί να μη
               θεωρήσεις τον εαυτό σου Κύριό της!                    Καλό Kαλοκαίρι αγαπημένοι…
               Αρκεί να μη φτάσεις στην Ύβρη! Αρκεί
               να μην ξεχάσεις  πως κι η Θάλασσα εί-
               ναι στοιχείο της Φύσης, πολύ πιο δυνα-                                  K˘Ú¬a΋ A¬ÏÈavo‡

               τό από Εσένα!
               Δε με πρόδωσε ποτέ η Θάλασσα!
               Μόνο από τους «Στεριανούς» έχω κιν-
               δυνέψει να πνιγώ!
               Μόνο από αυτούς γνώρισα και γνωρί-
               ζω τι θα πει Φουρτούνα!
               Μόνο αυτοί έχουν το ταλέντο «να τα κά-

               νουν θάλασσα» και να γίνεσαι Ναυαγός
               στην Ξηρά!
               Χωρίς να προειδοποιούν…
               Χωρίς κανένα σημάδι…
               Χωρίς σεβασμό…
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24