Page 22 - mag_32
P. 22
LAPSUS* ΚλαΨουσ
Η θλίψη
της έκθλιψης
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν από την αρχή: έκθλιψη ονομάζε-
μια λέξη πολύ πολύ θλιμμένη. ται το φαινόμενο της αποβολής
Κι ήταν μια λέξη απλή, πάναπλη. του τελικού φωνήεντος μιας λέ-
Και εύχρηστη, πολύ. Και συνηθι- ξης πριν από το αρχικό φωνήεν
σμένη, ακόμα πιο πολύ. Τέσσερα της επομένης, αποκοπή η αποβο-
γράμματα όλα κι όλα: μ-έ-σ-α. λή του τελικού φωνήεντος μιας
22
Ναι, καλά διαβάσατε, μέσα. Τι, λέξης πριν από το αρχικό σύμ-
νομίζετε ότι μιλάμε για τον πλη- φωνο της επομένης. «Το άλογο»,
θυντικό του μέσου; Όχι, δεν πέ- για παράδειγμα, γίνεται «τ’ άλο-
σατε μέσα. Αλλά αν νομίζετε ότι γο», το «πάρε το» γίνεται «πάρ’
μιλάμε για το επίρρημα μέσα, το». Στην έκθλιψη, το «μέσα από»
τότε ναι, ασφαλώς πέσατε μέσα. γίνεται «μέσ’ από». Στην αποκο-
«Και γιατί ήταν θλιμμένο το πή, όμως, το «μέσα στο» γίνεται
μέσα;» θα λέτε από μέσα σας. «μες στο»: παρατηρούμε δηλαδή
Διότι συχνά πάθαινε έκθλιψη κι ότι το σίγμα γίνεται τελικό και
αποκοπή. Το ίδιο το φαινόμενο
της έκθλιψης/αποκοπής δεν του
έφερνε καμία θλίψη. Αλλά το ότι
πολύς κόσμος μπερδευόταν και
το έγραφε λάθος, αυτό ναι, αυτό
τού έφερνε μεγάλη θλίψη.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα
*Lapsus είναι στα λατινικά το λάθος, το ολίσθημα. Lapsus linguae, γλωσσικό ολίσθημα.