Page 73 - mag_34
P. 73
Σκιαγραφώντας από τη Δήμητρα Σταύρου
τΟ πρΟφίλ http://psyhismos.blogspot.gr/
του εξαρτημένου
και της οικογένειάς του
υπό πίεση της οικογένει- αυτά δεν χωρίζουν. Κάθο- για εργασία, χωρίς τα παι-
ας. Άρα, ήδη έχουμε μία νται μαζί, έχοντας φτιά- διά τους.
κακή αρχή σε ένα πολύ ξει έναν ισχυρό δεσμό Ένα άλλο πολύ χαρακτη-
μεγάλο ποσοστό αυτών εξάρτησης, όπου οι ρό- ριστικό στοιχείο είναι ότι
των οικογενειών. λοι θύτη-θύματος εναλ- στο 70% των περιπτώσε-
Σχεδόν στο σύνολο των λάσσονται και οι σχέσεις ων έχουμε μία μετανά-
περιπτώσεων, οι πατε- τους κυμαίνονται από την στευση της οικογένειας-
ράδες ήταν ουσιαστικά παγερή αδιαφορία ως την γονέων ή παπούδων- για
απόντες. Είτε ήταν αδύνα- λιγότερο ή περισσότερο λόγους επιβίωσης. Έτσι,
μοι να αντιμετωπίσουν την έκδηλη εχθρότητα. έχουμε την επιβάρυνση
κακή σχέση με τη σύζυγο, Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι δύο ακόμη παραγόντων:
είτε οι ίδιοι εξαρτημένοι, δύο γονείς, κυρίως οι μη- την βίαιη αποκόλληση από
είτε εξαιτίας μεγάλου φόρ- τέρες, φτιάχνουν συμμαχί- την πατρίδα-που εμφανί-
του εργασίας κι άλλων ες με τα παιδιά τους. Αυτές ζεται εξιδανικευμένη μεν
ψυχικών παραγόντων που οι συμμαχίες ισχυροποι- στις αφηγήσεις τους, αλλά
τους εξασθενούσαν στον ούνται από μυστικά αλλά και ως μάνα-γη που δεν
ρόλο τους στην οικογένεια, και τις εξομολογήσεις των μπορεί να θρέψει τα παι-
άφηναν την ευθύνη της οι- συζυγικών προβλημάτων διά της, και το μοντέλο του
κογένειας στη σύζυγο-μη- τους με τα παιδιά. Η φυσι- επιζήσαντα. Η αναζήτηση 73
τέρα του εξαρτημένου. Δεν κή τάση μανιχαϊστικής λο- της επιβίωσης φαίνεται να
λείπουν οι αφηγήσεις για γικής των παιδιών, ενισχύ- διατρέχει όλη τη γενιά, χω-
συζύγους-πατέρες οξύ- εται ακόμη περισσότερο ρίς ωστόσο να υπάρχουν
θυμους και βάναυσους, μέσα σε αυτή τη δυναμική, πια οι ιδιαίτεροι λόγοι εκεί-
που δηλώνεται τόσο μία όπου ο ένας ο γονιός εμ- νων των πρώτων πρωτα-
τάση για δημιουργία ψυ- φανίζεται ως ο καλός και ο γωνιστών. Λειτουργεί ως
χοπαθητικών συμπερι- άλλος ως ο κακός. συλλογική μνήμη, όντας
φορών στα παιδιά, όσο Αυτό που περιγράφεται εί- μία οικογενειακή μυθολο-
και η δική τους ψυχική ναι ένα μέσο κοινό προφίλ, γική αναφορά. Ως συνέ-
ευθραυστότητα. που απαντήθηκε στις πε- πεια αυτού, μπορούμε να
Παρόλα αυτά, στην πλει- ρισσότερες των περιπτώ- υποθέσουμε ότι τα μέλη
οψηφία τους τα ζευγάρια σεων. Εντούτοις, έχουμε της οικογένειας έχουν εκ-
και λιγότερες περιπτώσεις παιδευτεί να προσανατολί-
γονεϊκής φυσικής απουσί- ζονται κυρίως σε πρακτικά
ας, που οφείλονταν είτε σε θέματα της καθημερινότη-
θάνατο που ήρθε πρόωρα τας, ενώ οι πρωτογενείς
στη ζωή του παιδιού, είτε διεργασίες (φαντασία, συ-
σε εγκλεισμό του γονιού ναισθηματική έκφραση,
σε κάποιο ίδρυμα, είτε σε περιέργεια για το καινού-
παντελή απουσία εξαιτίας ριο κ.ά) έχουν ελλειπώς
λόγων επιβίωσης-π.χ. με- αναπτυχθεί. Έτσι, η επικοι-
τανάστευση των γονέων νωνία μέσα στην τοξικογε-
