Page 46 - mag_015
P. 46
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Omnes cruciatus
του
* Όλα σώματος...
τα βάσανα .
corporis..
ρές που είχε συμβεί να είναι παρών σε διαλόγους μεταξύ Ξεκίνησε από την ακριανή
ανδρών συναδέλφων του, στο γραφείο των καθηγητών ή σειρά. Προχωρούσε αργά,
σε εξωσχολική φιλική συνάντηση, όπου μεταξύ σοβαρού και ρίχνοντας ματιές πάνω
αστείου έκαναν «ανδρικά» σχόλια για διάφορες μαθήτριες, στα σκυμμένα κεφάλια των
ο ίδιος όχι απλά σοκαριζόταν, αλλά πολύ αυστηρά έσπευδε παιδιών. Κύκλωσε την αί-
να τους επαναφέρει στην τάξη, θυμίζοντάς τους τον ρόλο θουσα βηματίζοντας αργά.
τους! Του ήταν τόσο αδιανόητο… Έφτασε στον μεσαίο διά-
Και να που σήμερα είναι εδώ. Βρίσκεται σ’ ένα σχολικό συ- δρομο, στο ύψος της τρίτης
γκρότημα, ως επιτηρητής των πανελλαδικών εξετάσεων και σειράς, δίπλα στα μακριά
νοιώθει τέτοια πρωτόγνωρη ταραχή… της πόδια με τα πράσινα
Εκείνη ξανασταυρώνει τα πόδια της με πολύ αργές κινήσεις… πάνινα παπούτσια. Σταμά-
Εκείνος νοιώθει τα δικά του πόδια εντελώς μουδιασμένα. τησε να βηματίζει. Στάθηκε
46 Κουνάει τα ακροδάκτυλα μέσα στα παπούτσια του, σαν να ακίνητος από πάνω της.
προσπαθεί να ξανααποκαταστήσει την κυκλοφορία του αί- Εκείνη δεν τον πρόσε-
ματος στα κάτω άκρα… ξε καν. Ψιθύριζε μόνη της
Τον γάμο του δεν θα τον χαρακτήριζε συμβατικό. Με τη σύ- αυτό που διάβαζε από το
ζυγό του, την Μαρία, συνάδελφος μαθηματικός, παντρεύτη- κείμενο: «omnes cruciatus
καν μετά από αρκετά χρόνια δεσμό. Είχαν γνωριστεί συνυ- corporis et omnia pericula
πηρετώντας και οι δύο, ως αναπληρωτές τότε, σ’ ένα νησί mortis parvi esse ducendo»…
των Κυκλάδων. Παρά την εικοσπεντάχρονη κοινή τους ζωή, «με το να θεωρώ ότι όλα τα
ο ίδιος δεν αισθάνθηκε ποτέ κουρασμένος. Επικοινωνού- βάσανα του σώματος και όλοι
σαν, είχαν κοινά ενδιαφέροντα, είχαν φίλους. Η σεξουα- οι κίνδυνοι του θανάτου είναι
λική τους ζωή ήταν πάντα «σύννομη» με την ηρεμία και την
τρυφερότητα που διατηρούσαν σαν ζευγάρι. Δεν ήταν κάτι
που τον απασχόλησε ποτέ αρνητικά. Η «απογείωση», έτσι κι
αλλιώς, δεν ήταν ένα ζήτημα που τον έθελγε σε κανέναν το-
μέα της ζωής του. Πάντα αντιπαθούσε τις εκπλήξεις, την πε-
ριπέτεια, τον αυθορμητισμό. Του άρεσε να βρίσκονται όλα
under control. Και το είχε πετύχει. Και η σχέση του με την
Μαρία κυλούσε αρμονικά μέσα σ’ αυτή τη γενική επιλογή και
στάση ζωής του.
Ξαναξεδίπλωσε τα πόδια της. Ξανακόλλησε τα πέλματά της
το ένα δίπλα στο άλλο…
Εκείνος αισθάνθηκε ότι θα ξεμουδιάσει και θα συνέλθει,
εάν κάνει το τόλμημα να σηκωθεί από την καρέκλα και να
περπατήσει μερικά βήματα.