Page 87 - mag_37

από τη Δήμητρα Σταύρου

http://psyhismos.blogspot.gr/

στον ήλιο(;). Κι εδώ η ενηλίκων) είναι γεμάτη από θόρυβο (από τις συνε-
ευθύνη του εκπαιδευ- χείς ελεγχόμενες από τον ενήλικα δραστηριότητες
τικού συστήματος τα και τον φόρτο υποχρεώσεων) και φόβο.
τελευταία 30 χρόνια εί- Ο έξω κόσμος φαντάζει απειλητικός όπως ο Ιψε-
ναι τεράστια... Τείνουμε νικός κόσμος...

να θεωρούμε ότι αυτό
είναι κάτι φυσικό, αλλά Πόσο θλιβερή η εικόνα των παιδιών που λένε τα
γίνεται σε ελάχιστες χώ- κάλαντα με τους γονείς τους μαζί, κάτι που όλο
ρες και μία τέτοια ατυ- και συχνότερα γίνεται τα τελευταία χρόνια...
χής περίπτωση είναι και
η δική μας. η έκθεση στον κίνδυνο δεν είναι αυτό που προτείνε-
Πολλά ταλαντούχα ται στο άρθρο. Το παιχνίδι στην γειτονιά που χάσαμε
παιδιά αφήνουν τον δεν ήταν κίνδυνος μεγαλύτερος από τον κίνδυνο της
αθλητισμό, τη μουσι- υπερπροστασίας. Κι όσοι κατάγονται ή διαμένουν

κή, ή άλλες πολύ ωφέ- στην επαρχία μπορούν να το καταλάβουν. Πόσες φο-
λιμες δραστηριότητες ρές στον λόγο των γονιών που έρχονται στο γραφείο
που τους δίνουν χαρά ακούγεται το πόσο τα παιδιά τους απολαμβάνουν την
για να διαβάσουν για ελευθερία που παρέχει το χωριό το καλοκαίρι...
τις τελικές εξετάσεις. 87
Κι όταν τελειώσει αυτό
το μαρτύριο απαξιώ-

νουν το πανεπιστήμιο
και ξεκουράζονται από
τον αγώνα δρόμου στα
γύρω καφενεία.
Οι έφηβοι δεν έχουν αι-
σθανθεί τι σημαίνει να
χάνει ο γονιός τα ίχνη
σου. Σήμερα κανείς δεν
χάνεται. Τα κινητά βρί-

σκονται στα χέρια των
παιδιών (αλλά και τα
δικά μας) συνεχώς.
Το "Πού είσαι;" δεν το
γλυτώνεις σήμερα εύ-
κολα παρά μόνο αν
έχεις τα κότσια κάποιες

φορές να κλείνεις το
κινητό-ομφάλιο λώρο.
η σύγχρονη ζωή των
παιδιών (αλλά και των