Page 51 - mag_37
P. 51

Τα χρηστικά βιβλία                                                           του Κωστή A. Μακρή


                   και η αθώωση

                        του Γιούρι






               στην ανάληψη της διακυ-             ντροπής κι ενοχής αντιπα-           Γιούρι και ντρέπεσαι να
               βέρνησης ενός πλοίου,               λεύανε με τον τρόμο που             μου το πεις, θα μείνεις

               ως Δεκαπενταετής ή έστω             μου γέννησε το ξάφνια-              για πάντα με την απορία
               Δεκαετής (σχεδόν) Πλοί-             σμα, ο πόνος και το αίμα.           αν ήταν πραγματικά τόσο
               αρχος.                              Δείχνω το χέρι μου στη              κακό αυτό που έκανες. Κι
               Μια μέρα, λοιπόν, απο-              μαμά μου, κι εκείνη μου             αυτό είναι χειρότερο από

               φάσισα να κάνω χρήση                βάζει τις φωνές:                    το να μου πεις τι έκανες.
               της εξουσίας που, ελέω              - Τι του έκανες και σε              Άντε λοιπόν, λέγε…
               Θεού και οικογενείας,               δάγκωσε;                            Υπήρχε κάτι τόσο σιβυλ-
               είχα πάνω στον μοναδικό             Ήταν προφανές ότι ήξερε             λικό στα λόγια της εκείνα,

               μου υπήκοο.                         αυτό που εγώ έμαθα πολύ             τόσο ιεροεξεταστικά διε-
               Θα αποδεικνυόταν όμως               αργότερα: ότι σ’ έναν               στραμμένο, που με ωθού-
               μια λάθος κατάχρηση                 καβγά, φταίει πάντα ο               σε να ξεράσω όλες μου
               εξουσίας.                           πιο έξυπνος. Η μαμά μου             τις ανομολόγητες πρά-

               Σπρωγμένος από μια πει-             με θεωρούσε πιο έξυπνο              ξεις. Κι όχι μόνο εκείνου
               σματάρικη μαγκιά κι έναν            από τον Γιούρι, κάτι για            του μεσημεριού αλλά από
               σατραπισμό -σήμερα                  το οποίο εγώ έχω ακόμα              κτίσεως Ρώμης.
               μπορεί και να το λέγαμε             τις αμφιβολίες μου…                 Και σαν να μη μου έφτα-                  51

               “μπούλινγκ” αυτό το ντα-            Άρχισε τότε η άσπλαχνη              ναν τα λόγια της μαμάς
               ηλίκι-, πήγα να του πάρω            μητέρα μου να με βασα-              μου, είχα και τα βιβλία
               τη γαβάθα με το φαΐ και             νίζει, να μου ζουλάει το            μου να με καταδιώκουν.
               να τον υποχρεώσω να με              τραύμα, να με μαστιγώνει            Μέσα μου είχε ήδη αρχί-

               ακολουθήσει σ’ ένα δεν              με τη γάτα με τις εννιά             σει να ξεφυτρώνει σαν
               ξέρω-ποιο παιχνίδι.                 ουρές, να με απειλεί ότι            μαγική φασολιά η ιδέα
               Δεν είχα προλάβει να                θα με κάψει με το πυρω-             ότι θα μπορούσα κι εγώ,
               απλώσω στη γαβάθα                   μένο σίδερο, ότι θα μου             μετά την κακοποίηση του

               του  το χέρι μου, κι ένιω-          βγάλει τα νύχια με την              Γιούρι, να μεταμορφωθώ
               σα τους κυνόδοντές του              πένσα και ένα σωρό άλλα             σε κοντοπίθαρο ξωτικό
               σαν τανάλια στο μανίκι              φριχτά -που μερικά τα               -σαν τον Νιλς Χόλγκερ-
               μου. Έβαλα τις φωνές,               είχα διαβάσει στον “Μι-             σον- και να με πάρει στην

               τού έριξα μια σφαλιάρα              κρό Ήρωα” και αλλού-                πλάτη της μια αγριόχηνα
               με το άλλο χέρι και με              για να ομολογήσω…                   σαν την Άκα και να με
               άφησε. Σήκωσα το μανίκι             Εντάξει, εντάξει…                   πάει στον Βόρειο Πόλο
               του πουλόβερ και είδα με            Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν             ή -ακόμα χειρότερα- στη

               τρόμο τα σημάδια από το             έγινε γιατί είχε καταφέ-            Σουηδία. Τότε δεν ήξερα
               δάγκωμα. Είχε αρχίσει να            ρει να με κάνει να χεστώ            τι είναι πιο κρύο και πιο
               τρέχει και αίμα.                    πάνω μου με μια φράση               μακρινό.
               Έτρεξα πανικόβλητος                 της:                                Μπροστά στην προοπτι-

               στο σπίτι ενώ αισθήματα             - Αν έκανες κάτι στον               κή αυτή -που εδώ που τα
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56