Page 57 - mag_38

του Κωστή A. Μακρή

Το καταφύγιο

της τέχνης

57

Υπάρχουν στη ζωή μου πολλοί άνθρωποι. υπάρχουν και

μερικά κορίτσια. Ξέρω ότι αυτή η φράση είναι και αμφί-

σημη και διφορούμενη. Αλλά εδώ δεν σκοπεύω να μιλήσω

για το κορίτσι ή τη γυναίκα της ζωής μου. θέλω να μιλή-

σω ―ή, πιο σωστά, να γράψω― για ένα συγκεκριμέ-

νο κορίτσι που είναι 6 χρόνων και 6 μηνών και για τα

μαθήματα τέχνης που μου δίνει. Αυτό το μικρό κορίτσι

βρίσκεται κοντά μου χάρη σε μια ευτυχισμένη συγκυρία και

με διδάσκει μ’ έναν τρόπο που κανένας μέχρι τώρα δεν το

έχει κάνει. Ούτε καν ο Πικάσο, που έλεγε ότι του πήρε δεν

ξέρω γω πόσα χρόνια για να φτάσει να ζωγραφίζει σαν

παιδί.