Page 39 - mag_38
P. 39
στη Ρούλα Μονογυιού
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠοΜοΝΗ
Σιωπή σαν όρκος
39
Ρ. Μ.: Χριστίνα, αισθάνομαι την ανάγκη να ναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας,
σου πω ότι διάβασα το βιβλίο σου, σχε- και όλοι μαζί δημιουργούν μια μικρή
δόν, σε μια μέρα. Δε θα σου πω όμως τώρα κοινωνία, η οποία επίσης υπάρχει αυ-
ποιος ήρωας με άγγιξε περισσότερο, ίσως τούσια γύρω μας, με τον καθένα από
σου το πω στο τέλος. Προτείνω, να ξεκινή- αυτούς τους χαρακτήρες. Όσο για το να
σουμε τον καφέ συζητώντας για τους ήρωες ζούμε τη ζωή, είναι κάτι που πρεσβεύω
της ιστορίας σου και τη συζήτησή μας αντί και εφαρμόζω με το ανάλογο κόστος
για ερωτήσεις να την οδηγεί το βιβλίο. φυσικά.
Συνήθως οι αναγνώστες ταυτίζονται με κά-
ποιον από τους ήρωες του βιβλίου. Οι δικοί Ρ. Μ.: «Σιωπή σαν Όρκος». Αλήθεια, τι
σου, δημιουργούν ταυτόχρονα, τη διάθεση κράτησε τη Βασιλική «δέσμια» τόσα χρόνια;
τόσο της ταύτισης όσο και της απομάκρυν- Η φιλία; Η κλειστή κοινωνία με τα όποια της
σης από αυτούς. Είναι ξεκάθαρο ότι το κυ- ταμπού; Η προσωπική της ανασφάλεια; Το
ρίαρχο στοιχείο του βιβλίου είναι η ζωή και γεγονός ότι πολλοί από εμάς δεν ζούμε τη
μάλιστα το να «ζήσεις τη ζωή». ζωή μας αλλά την αφήνουμε να περνά;
Χ.Π.: Ισχύει ότι όσο ταυτίζεσαι, τόσο Χ.Π.: Η Βασιλική είναι στην ουσία μία
απομακρύνεσαι και αυτό γιατί οι ήρωες τραγική φιγούρα, η οποία επωμίζεται
είναι κανονικοί άνθρωποι με τις ιδιο- πολύ συνειδητά τον ρόλο του προστάτη
τροπίες, τις ανασφάλειες, τα θέλω τους, των Μακρήδων. Νιώθει την υποχρέω-
τους χαρακτήρες και τα βιώματά τους. ση να σιωπήσει για τριάντα επτά χρόνια
Καθένας ξεχωριστά θα μπορούσε να εί- προκειμένου να μην κλονιστεί η φαινο-
