Page 29 - mag_38
P. 29
ΟΜΑΔΑ ΑΙΓΑΙΟΥ
Γιώργος Χριστοδούλου
χιλιάδες χρόνια Η αγάπη για τη θάλασσα, που ζούμε μακριά τους
μας έδωσε την ευκαιρία και που έχουμε όλα τα
το αιγαίο πέλαγος
να περιπλεύσουμε το αγαθά δίπλα μας, σ’ αυ-
μας φιλοξενεί στα μεγαλύτερο μήκος της τούς πολλές φορές τους
νερά του, άλλες ελληνικής ακτογραμμής λείπει ένα παυσίπονο ή
και να επισκεφθούμε τα στα παιδιά τους ένα εμ-
φορές με καλο-
περισσότερα από τα νη- βόλιο.
σύνη κι άλλες με σιά μας και σ' αυτόν τον Σ’ αυτά τα νησιά, σ’ αυ-
φουρτούνες. ςυνή- 21ο Διάπλου. Ξεκινάμε τούς τους άγιους τόπους
με το ίδιο πάθος την ίδια και τους ξεχωριστούς
θως οι φουρτούνες
αγάπη και την ίδια χαρά ανθρώπους -που τους
είναι εκείνες που να συναντήσουμε, να βο- κρατάνε ζωντανούς- δε-
μας κάνουν ν’ ανε- ηθήσουμε και να φροντί- σμευτήκαμε να αφιερώ-
σουμε όσο περνάει από σουμε τη δράση μας.
βάζουμε τον προ-
το χέρι μας, τους δικούς Στα τέλη του Απρίλη του
σωπικό ή ομαδικό μας… τους δικούς σας '95, εκείνη η βόλτα της
μας πήχη σε όλα τα ανθρώπους των ακριτι- παλιάς παρέας στα μικρά
κών νησιών, που λησμο- νησιά του Ανατολικού 29
επίπεδα.
νημένοι και ξεχασμένοι Αιγαίου, έμελλε να είναι
αισθάνονται ολοένα και διαφορετική από τις προ-
είμαστε μια μεγάλη συ- πιο μόνοι!
ντροφιά από φίλους - Και με το σκεπτικό.. . ηγούμενες.
συνταξιδευτές. Σαν μια Οταν αγαπας τα Τίποτα δεν έμοιαζε ίδιο μ’
γροθιά όλοι μαζί σχεδι- παντα ειναι ΚΟντα! αυτό που είχαμε δει τόσες
άζουμε, οργανώνουμε Ξεκινάμε κάθε χρόνο φορές. Τα λιμάνια μισο-
και προετοιμαζόμαστε, να φτάσουμε κοντά σ’ άδεια, οι δρόμοι έρημοι,
κάθε χρόνο για τον καθι- αυτούς τους ανθρώπους τα μαγαζάκια της παραλί-
ερωμένο διάπλου. Έτσι που είναι απομακρυσμέ- ας κλειστά, χωρίς τη βοή
λοιπόν ήρθε η ώρα για νοι από τους πάντες και και την κίνηση των παρα-
τον 21ο διάπλου αι- τα πάντα, με στόχο να θεριστών.
γαίου. Είχε φουρτούνα, απαγο-
δώσουμε λίγη χαρά, λίγη ρευτικό! ...το καράβι δεν
αγάπη, λίγη φροντίδα και ήρθε! Και μαζί μ’ αυτό και
τΟ αρχιπεΛαγΟς με το κυριότερο να αισθαν-
τα νηςια περιμενει. θούν πως δεν είναι μό- ο δάσκαλος...
Οι νηςιωτες νοι. Να αισθανθούν πως Δεν έφυγαν και τα ψά-
μας περιμενΟυν. κάποιες καρδιές χτυπούν ρια… και η ετοιμόγεννη
τΟ χρεΟς υπαρχει. με τις δικές τους, κάποιες για την πόλη...
αραγε ειναι μΟνΟ ψυχές πονούν με τις δικές Κι ο αγροτικός με την
ΔιΚΟ μας; γριά μαμή τι θα κάνουν;
τους. Και πως όλοι εμείς Ό,τι μπορούν!
