Page 12 - mag_39
P. 12

TAΞΙΔΙ


































               Καμίνια και Μούδρος, τα δυο χωριά που                 τη μεταλλουργία και μάλιστα λατρεύονταν
               μεγάλωσαν οι γονείς μου και φιλοξενού-                και με ένα ιερό και με τα Καβείρια μυστή-
               σαν εμένα τα καλοκαίρια.                              ρια που έφτασαν μέχρι τη Σαμοθράκη. Το
               Μικρός εγώ, μου φαίνονταν τότε όλα με-                ιερό υπάρχει ακόμη και σήμερα αλλά, παιδί
               γάλα, όπως μεγάλες ήταν και οι ιστορίες               μου, είναι παρατημένο, είπε ο παππούς και
               που μου έλεγαν οι παππούδες και οι για-               με πήγε μια μέρα.
               γιάδες μου.                                           Πάμε τώρα στο σπίτι γιατί η γιαγιά σου θα
   12          Μικρός, πολύ μικρός κάτω από μια αμυ-                 έχει ετοιμάσει φαγητό. Εγώ, πάντα καβά-
               γδαλιά σε ένα χωράφι του παππού μου                   λα και ο παππούς με τα πόδια να πηγαί-
               στα Kαμίνια με το γάιδαρο να στέκεται                 νουμε προς το σπίτι. Το μάτι δε χόρταινε
               ακίνητος άκουσα για πρώτη φορά για τον                να βλέπει την πλούσια σε σπαρτά γη από
               Όλυμπο, το Δία τον τσακωμό του με την                 σιτάρια στα χωράφια που έφταναν μέχρι
               Ήρα και τον Ήφαιστο που την υπερασπί-                 και τη θάλασσα, τα αμπέλια με τα τσαμπιά
               στηκε και εκνευρισμένος ο Δίας τον πέτα-              να κρέμονται και να λαμπυρίζουν από
               ξε τόσο μακριά, που έπεσε στη Λήμνο και               τις ακτίνες του ήλιου. Μέχρι και σήμερα
               έμεινε κουτσός.                                       η Λήμνος έχει παραγωγή σε σιτάρια και
               Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό περιμέ-               υπέροχο κρασί.
               νοντας τη συνέχεια, όταν ο παππούς μου                Στο τραπέζι, ο παππούς, μου είπε και για
               είπε, τότε στη Λήμνο ζούσαν οι Σίντιες                το κρασί που έπινε μαζί με τη γιαγιά.
               που είχαν έρθει από την ανατολή, κάπου                Παιδί μου, στη Λήμνο οι θεοί του Ολύμπου
               από τη Φρυγία. Ήταν δυνατοί και άγριοι.               πρόσφεραν πολλά. Να σκεφτείς ότι το κρασί
               Αυτοί βοήθησαν τον Ήφαιστο κι εκείνος                 μας το έμαθε ό ίδιος ο γιος του Διόνυσου.
               όταν έφτιαξε το εργαστήριο του, στο                   Ο Θόαντος ήταν γιος του Διόνυσου και της
               ηφαίστειο Μόσχυλο τους έμαθε την τέχνη                Αριάδνης. Ήταν στρατηγός του Ραδάμανθυ
               της μεταλλουργίας. Το ηφαίστειο μπο-                  του βασιλιά της Φαιστού εκεί στην Κρήτη.
               ρεί να είναι σήμερα ανενεργό, αλλά εγώ                Μεγάλη ιστορία, τη Λήμνο λοιπόν την έκα-
               ήμουν γεμάτος περιέργεια για την ιστορία              νε δώρο στο Θόαντο ο Ραδάμανθυς όταν ο
               που την άκουγα σαν παραμύθι.                          Μίνωας τους έστειλε εκστρατεία για να κατα-
               Ο παππούς συνέχισε, άλλωστε και ποιος                 κτήσουν τα νησιά του Αιγαίου.
               παππούς χαλάει χατίρι στα εγγόνια του;                Εγώ, τι να πω άκουγα και ξανάκουγα.
               Ο Ήφαιστος έκανε παιδιά στη Λήμνο,                    Άλλα καταλάβαινα και άλλα τα φανταζό-
               τους Κάβειρους που τους απέκτησε με τη                μουνα σαν ιστορίες με δράκους και ιππό-
               νύμφη Καβειρώ. Οι Κάβειροι συνέχισαν                  τες.
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17