Page 83 - mag_42

της Ελένης Παναγιώτου

83

προχωράς, στον χιλιοπερπατημένο, τον ευκολοδιάβατο.

Ξυπνάς νωρίς να προλάβεις μην τυχόν τον ήλιο αντικρίσεις,

στη δουλειά συνεπής να είσαι, με μόνη επιθυμία οι μέρες

να περνούν κι ο μήνας να τελειώνει να σε παρηγορίσει ο

μισθός, κάποια ακόμα μηδενικά στο σύνολο της υπολοιπό-

μενης ανυπαρξίας.

Τι κι αν ο ήλιος δύει χωρίς εσένα και οι εποχές ταξιδεύουν

απ' τα πέρατα του κόσμου φέρνοντας μαζί τα σπανιότερα

αρώματα; Εσύ; Απών.

Μα αν κάποια μέρα καθώς ξυπνάς ζηλέψεις το τραγούδι

του ανέμου και το χορό των χρυσαφένιων φύλλων έναν

Οκτώβρη, πάρε χαρτί, πάρε μολύβι το "πρέπει" σου να γρά-

ψεις κι ύστερα κάν' το κομμάτια, η φθινοπωρινή βροχή τα

ίχνη του να σβήσει.