Page 69 - mag_42
P. 69
του Aλέξανδρου Αραμπατζή
Δεν ξέρω εάν ανταποκρι- ροκαματιάρης μαραγκός οδηγεί σε ακραίες πράξεις
νόταν στην πραγματικότη- δούλευε κυριολεκτικά από εκδίκησης του πραγματι-
τα, ή απλά είναι μια προ- τα άγρια χαράματα έως το κού.
σωπική μου εντύπωση, βράδυ, μία φωτογραφία Θυμάμαι ότι κυριολεκτι-
ωστόσο, πιστεύω πως, η που βγάλαμε μαζί με τον κά οργώσαμε την Αθή-
διαδοχή της καθημερινό- παππού μου στο Σύνταγμα να με τον πατέρα μου
τητας τότε, ακολουθούσε με τα περιστέρια, και την για να βρούμε σπίτι να
μια πιο ομαλή πορεία, η λαχτάρα του παππού μου νοικιάσω σαν φοιτητής.
λειτουργικότητα της καθη- να χωθεί δίπλα στον τότε Ώσπου, μετά από πολλές
μερινής ζωής έμοιαζε πε- υπουργό των συγκοινωνι- ταλαιπωρίες, εμφανίστηκε
ρισσότερο ευσταθής και ών στο Σταθμό Λαρίσης μπροστά μας ένας καλός
χαλαρή και το πρόσωπο για να βγει μαζί του φωτο- ανθρωπάκος, στρουμπου-
γενικά της καθημερινότη- γραφία στις εφημερίδες. λός και ευγενικός, οδο-
τας φάνταζε περισσότερο Τότε κατάλαβα ενστικτω- ντίατρος, άρτι αφιχθείς
φωτεινό και αθώο. Όχι δώς ότι ο κάθε άνθρωπος με τη σύζυγό του, από το
ότι δεν υπήρχαν διατα- αναζητεί διακαώς τα 1, 2, σιδηρούν παραπέτασμα,
ραχές πολιτικο-οικονο- 3, 5 ή 15 λεπτά δημοσιό- την Τσεχοσλοβακία, και ο 69
μικο-κοινωνικού τύπου, τητας που του αναλογούν οποίος διαχειριζόταν μια
πλην όμως, εξελίσσο- και η αναζήτηση αυτή ισού- γκαρσονιέρα ιδιοκτησίας
νταν εντός ενός συγκε- ται σχεδόν με μεταφυσική ενός πλούσιου Κύπριου
κριμένου, γνωστού εκ ανάγκη. Κι αυτό, διότι, στο Παγκράτι. Μόλις είχε
των προτέρων, πλαισίου κατά την γνώμη μου, ο άν- φύγει μια φοιτήτρια από
αισθητικής και δράσης. θρωπος, ως θήραμα του την γκαρσονιέρα και είχε
Οι μεγάλες πόλεις είναι χρόνου, θέλει να ξυπνή- αδειάσει, αλλά το ζεύγος
συνήθως σκληρές για σει μέσα του μία φωταψία κρατούσε επιφυλακτική
τους φτωχούς και χρήσι- εκδίκησης της αιωνιότη- στάση, καθόσον, απ΄ ότι
μες για τους πλούσιους. τας. Στην καρδιά του κάθε κατάλαβα, ήθελαν να τη
Πριν κατεβώ στην Αθήνα, ανθρώπου κρύβεται η φι- νοικιάσουν ξανά σε κοπέ-
σαν φοιτητής, κατέβηκα λοδοξία να ζήσει τη ζωή λα, για να έχουν το κεφά-
για πρώτη φορά παρέα με του με όρους διαβίωσης λι τους, υποτίθεται, ήσυχο
τον παππού μου σε επίσκε- πάνω από τον μέσον όρο από εξάρσεις φοιτητικής
ψη ενός γιου του και εννο- και να τελευτήσει τον βίο κραιπάλης. Το κλίμα, μάλ-
είται θείου μου που έμενε του με τον φωτοστέφανο λον, άλλαξε υπέρ μου,
στο Μπραχάμι. Δεν θυμά- του διακεκριμένου. Το σί- όταν πάνω στην συζήτηση
μαι και πολλά πράγματα γουρο είναι ότι ο ακραίος αναφέρθηκαν στην ζωή
από εκείνην την επίσκεψη πόθος της αθανασίας, όχι τους στην Πράγα, κι εγώ
παρά μόνον ότι ένας με- της ψυχής, αλλά του εγώ, είπα αυθόρμητα κάτι σαν
