Page 28 - mag_43
P. 28
ΜIKΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΔΟΥΛΕΙΕΣ
πρωτεύουσα ήμουν λαγμένοι χιμπαντζήδες ενδιαφέρουσα ιστορία
τόσο πολύ φορτω- του πλανήτη ΄Αρη. Ή, αν είναι αυτή που ευτυχώς
μένος με όνειρα, που όλες αυτές οι ιστορίες δεν πρόλαβε ν' αρχίσει.
αναγκάσθηκα να τα ξε- τρόμου που τρώμε στη Οι ιστορίες έχουν αξία
φορτωθώ αμέσως και μάπα καθημερινά από μόνον όταν λαμπρύ-
φορτώθηκα άγχη. Έκα- τις εφημερίδες, την τη- νουν την ημέρα μας με
να δουλειές του ποδα- λεόραση και τα περιοδι- φωτισμένα όνειρα που
ριού, του χεριού, του κά δεν είναι παρά μόνο τα ζούμε εκστατικοί σε
κεφαλιού, του κουτα- φθηνές εμφυτεύσεις μια λαμπρή γιορτή. Αν
λιού, του πηρουνιού, κοπτήρων από ορθο- τα όνειρα έχουν σβήσει
του σκοτωμού και του δοντικούς φιλοζωικών ή η γιορτή έχει τελειώ-
χαμού. Πλην όμως, συλλόγων σε ξεδοντια- σει, αρχίζει ένας νέος
όπως συνήθως συμβαί- σμένους αλιγάτορες. κύκλος σιωπής.
νει, κανείς δεν με πλή- Ποιός θα ενδιαφερό- Ας τον ταξιδέψουμε...
ρωνε κανονικά, άλλα- ταν, Εκλεκτοί μου Φί- Να τον ταξιδέψουμε;
ζα συνέχεια δουλειές, λοι, να διαβάσει τη ρου- Με τι κουράγιο, με τι
28 ώσπου αποφάσισα ν΄ τινιάρικη ιστορία ενός μέσα; Όχι, δεν μπορού-
ανοίξω δική μου δου- μυρμηγκιού ανάμεσα σε με να εγκαταλείψουμε
λειά. Κι άνοιξα δουλειές χιλιάδες άλλα μυρμή- τη γλύκα του σπιτιού
με φούντες! γκια; Συμπάσχω με τα μας και ν' αρχίσου-
Δεν θα επεκταθώ τώ- δύσμοιρα μυρμήγκια! με στα καλά καθούμε-
ρα πάνω στις ανα- Οδύρομαι για την κατά- να μια νέα περιπέτεια.
δουλειές μου, μ' αρέ- ντια των δύσμοιρων! Εδώ μας εκτιμούν, μας
σει ν' ασχολούμαι με Προσκυνώ τον ύπνο υπολήπτονται. Αλλού,
τις αναδουλειές των σου, λαέ μου! Οικτίρω ούτε μας ξέρουν, ούτε
απόκληρων της κοι- τον εαυτό μου που πι- θέλουν να μας ξέρουν.
νωνίας. στεύω ακόμη στον Έρω- Αλλά εμείς είμαστε κά-
Ένα μόνο έχω να ξε- τα, όταν ξέρω, όπως ποιοι, δεν είμαστε; Δεν
φουρνίσω δημόσια κι όλοι, ότι όλοι οι έρωτες είναι τερατώδης αδικία
ας ξιπαστώ: ας με σβή- οδηγούν στην απελπισία να μας αγνοούν;
σουν από το μυαλό τους, κι ο μόνος ευτυχισμένος Όχι, κοιτάξτε με καλά,
παρακαλώ, ως υπέροχο έρωτας είναι αυτός που κοιτάξτε με. Μα τι συμ-
ακατάβλητο αρσενικό ευτυχώς δεν πρόλαβε ν' βαίνει, αχρείοι, δεν με
όλες οι λουλουδούδες αρχίσει. Κατόπιν τούτου αναγνωρίζετε; Εγώ εί-
των σκυλάδικων εάν συμπεραίνω ότι όλες μαι, δεν με αναγνωρίζε-
δεν είναι αλήθεια ότι οι ιστορίες οδηγούν τε; Κούφιοι άνθρωποι!
όλοι καταλήξαμε μεταλ- στην ανία κι ότι η μόνη Λακέδες!
