Page 69 - mag_45

της Χριστιάνας Κανδυλιώτη

Απόηχος εορτών! Ελάχιστοι κουραμπιέδες και μελομακάρονα

στις πιατέλες, ελάχιστες κι οι μέρες που απομένουν. Όλοι θα

επιστρέψουμε στη ρουτίνα μας. Διάλειμμα τέλος, όποιο κι αν

ήταν αυτό για τον καθένα μας. Πάντα στο τέλος των εορτών,

θυμάμαι πόσο δυσκολευόμουν να επιστρέψω στο θρανίο...

Και σαν μαθήτρια και σαν φοιτήτρια. Κάτι τόσο σημαντικό για όλους, κι όμως
Αχ, αυτό το αναγκαστικό πρωινό ξύπνημα! ...για κάποιους εύκολο και για κάποιους
Πριν λίγες μέρες είδα ένα ντοκιμαντέρ δύσκολο. Όσο παρακολουθούσα αυτά τα 69

του Γάλλου Pascal Plisson με τίτλο "Sur πιτσιρίκια να τρέχουν, (κάποια μέχρι και
le chemin de l' ecole" (On the way to δύο ώρες) για να φτάσουν εγκαίρως στο
school). Αναφερόταν σε παιδιά από χώρες σχολείο, σκέφτηκα πως δικαίως γίνονται

όπως το Μαρόκο, η Κένυα, η Αργεντινή πρωταθλητές μεγάλων αποστάσεων. Προ-
κλπ, που έπρεπε να διανύσουν αρκετά χι- πονούνται από μικρά, χωρίς καν να το

λιόμετρα, για να φτάσουν στο σχολείο. Κι γνωρίζουν. Θυμήθηκα τον Χάιλε Γκεμπρε-
όλα αυτά με τα πόδια. Παρακολουθώντας, σελασιέ. Σε μια συνέντευξή του είχε ερω-
λοιπόν, τις ιστορίες των παιδιών, άρχισα τηθεί για ποιον λόγο πετά ο δεξιός του

να νιώθω κάπως "περίεργα". Θυμήθηκα αγκώνας, όταν τρέχει. Η απάντησή του
όλες τις φορές που ξεστόμισα με πείσμα ήταν ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να δι-

"Δε θέλω να πάω σχολείο" ή κάτι παρεμ- ορθώσει. Το σώμα έχει μνήμη. Όταν ήταν
Τίποτα φερές. Αν σκεφτώ το εκπαιδευτικό σύ- μικρός, έτρεχε κάποια χιλιόμετρα, για να

πάει σχολείο και με τον δεξί του αγκώνα
στημα της χώρας μας, δε με αδικώ, αλλά
κρατούσε τα βιβλία του.
και πάλι. ...Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πόσο
δεν είναι δεδομένο! εύκολη είναι η πρόσβασή μου στο σχο- Πόσο δεδομένο, λοιπόν, ήταν για μένα
λείο. Δεν κινδύνευσα ποτέ επειδή έπρεπε
ότι το σχολείο θα απείχε από το σπίτι μου
5 λεπτά περπάτημα. Κι εννοείται πως θα
να διασχίσω τη σαβάνα. Ούτε έπρεπε να
προσέχω μη συναντήσω κάποιο κοπάδι με
μου. Η σκέψη μου άρχισε να ταξιδεύει. Τι
ελέφαντες. είχα τσάντα, για να βάλω μέσα τα βιβλία
Όσο έβλεπα το φιλμ, τόσο ένιωθα τύψεις. άλλο θεωρώ δεδομένο στη ζωή μου; Φα-