Page 57 - mag_47

του Aλέξανδρου Αραμπατζή l

οι δούλες που κάψανε λοξοδρομημένοι, που που δεν έχουν ποιητική
τον τραχανά. ενώ εσύ νομίζεις ότι ο άδεια τους φοράνε

Τώρα που το σκέφτο- ποιητής σου περιγρά- αμέσως τον ζουρλο-
μαι, ναι, μπορώ να φει ένα ηλιοβασίλεμα μανδύα.

γίνω ποιητής Γιατί όχι; στην εξοχή, στο τέλος Ω Θεέ μου, τι εμπνεύ-
Πως δεν το σκέφθη- σου αποκαλύπτει ότι σεις που θα έχω από
κα νωρίτερα, θα γίνω τόση ώρα περιγράφει εδώ και πέρα σαν
ποιητής και θα εκμε- τον εφιάλτη μιας υστε- ποιητής με τις τόσες

ταλλευθώ θετικά τις ρικής πριμαντόνας; εγκεφαλικές μου αλ-
εγκεφαλικές μου αλ- Οι ποιητές έχουν μια λοιώσεις! Σίγουρα θα
λοιώσεις. ΄Αλλωστε ιδιότυπη ασυλία που διαπρέψω και θα τιμη-
δεν λένε ότι είναι επι- την ονομάζουν ποιη- θώ! Φαντάσου πόσες

κίνδυνο να μπλέξεις τική άδεια. Μ΄ αυτήν τιμές με περιμένουν!
με ποιητές, γιατί οι την ποιητική άδεια Κρατικά Βραβεία, Ακα-
ποιητές με τον άναρχο κόβουν βόλτες μισο-

λόγο τους μπορούν πάλαβοι στο πάρκο και δημίες, Πανεπιστήμια,
να αλλοιώσουν το δεν τους μπαγλαρώνει Νόμπελ! 57
νευρικό σύστημα ενός κανείς. Ενώ τους άλ- Ευχαριστώ, Θεέ μου,
υγιούς ανθρώπου, λους, τους φουκαριά- δεν χάθηκε λοιπόν

καθόσον είναι τόσο ρηδες, τους παλαβούς, κάθε ελπίδα!

l Ο Αλέξανδρος Αραμπατζής γεννήθηκε στη Δράμα το 1961. Σπούδασε νομικά

στην Αθήνα. Ζει και εργάζεται ως δικηγόρος στη Δράμα. Λογοτεχνικά και κριτικά

κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά ("Διαβάζω", "Μανδραγό-
ρας", "Λέξη", "Παρέμβαση", κτλ) ενώ συγκαταλέγεται στους τακτικούς εισηγη-

τές του Συμποσίου Ποίησης στην Πάτρα. Είναι πατέρας δύο παιδιών.