Page 8 - mag_48
P. 8
υπΑΡΧΕΙ λΟγΟσ
ζει: «…όποιος πεθαίνει σήμερα, χίλιες
Kαι έρχεται κι ο Απρίλης.
Ωραία ψεύτης όπως πάντα, να δίνει και φορές πεθαίνει».
να παίρνει. Ξαναγυρνώ στα δικά μου αυτονόητα,
Κι η Άνοιξη… άλλη μια Άνοιξη, να ανοί- γιατί, εδώ που φτάσαμε, έχουμε κι εδώ,
γει τις καρδιές, σε όσους είναι έτοιμοι δικά σου και δικά μου και τα κρατώ σφι-
από καιρό και θαρραλέοι. χτά στο στήθος μου -τα κρύβω σχεδόν-
Μαδάω μια μικρή Μαργαρίτα. Αγαπώ… για να μην τα βρει ο άδικος καιρός και
δεν αγαπώ… αγαπώ … δεν αγαπώ, έτσι δεν φυλάξω «μαγιά» για το αύριο.
είναι το «παιχνίδι» της Ρωσικής ρουλέ- Κι έχω κι εσένα βρε Μάνα… «την στερ-
τας φέτος. Και κλαίω ό,τι κι αν βγει. νή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
Γύρω μου η φύση να εκλιπαρεί για τη σαν χορεύεις μου ’λεγες, να 'σαι ο Δι-
Ζωή κι ο στίχος του Σολωμού να φωνά- γενής». Δεν πρόλαβα να σου πω βρε
8
αγαπώ...
δεν αγαπώ...
αγαπώ...
δεν αγαπώ...
