Page 11 - mag_48

τoυ Θοδωρή Κοτονιά

Μουσική χωρίς νότες αλλά με όλα τα όργανα!

…θα τους βάραινε ...δεν θα πετούσαν

κι όσοι δεν τα ακούνε πια…

αν δεν είχαν σκέψη…
…θα ξυπνούσαν τραγουδώντας με αυτόν που δεν ξέχασαν ποτέ τι τους έκανε…

…δεν θα τους ένοιαζε ποιός τους ακούει, αλλά μόνο αν είναι γλυκό το τραγούδισμά τους… 11

…θα στέκονταν ακόμα και στον ‘’αέρα’’ …πάντα, εκεί που τους χρειάζεται κάποιος και όχι όπου τους
βολεύει…

αν δεν είχαν σκέψη…
δεν θα τους βάραινε τίποτα…
…θα πετούσαν

Ανάμεσα στο βαρύ χτύπο του κάδου που τινάζει το σκουπιδιάρικο,
στον επικό ήχο του πρωινού κάγκουρα που εξυμνεί τη χαμένη Τζούλια
γυρίζοντας λιώμα στο σπίτι του, και τα μπάσα του σκοτώνουν πελαργό,
στον απόηχο χιλιάδων στοκαρισμένων κουτιών, που ζουν άνθρωποι με αυτιά καρφωμένα σε έναν
αφτιά,
και επάνω στα σύρματα που ταξιδεύουν στον κυβερνοχώρο
οι καλημέρες,
δίχως μάτια και ήχο,

ένας κουτσομπόλης…
τραγουδά για σένα…
και δεν του καίγεται καρφί αν τον ακούς,
ακούς;

Θοδωρής κοτονιάς
Περιμένοντας...