Page 69 - mag_49
P. 69
«Μη διαβάζετε, όπως τα παιδιά, για διασκέδαση ή με σκοπό τη μάθηση,
όπως οι φιλόδοξοι άνθρωποι. Όχι, να διαβάζετε για να ζήσετε».
Gustave Flaubert
ίσααΚ ΜΠαΜΠΕΛ ALEjANdRO ZAMBRA
το αρωΜα τΗσ οΔΗσσοΥ τροΠοί να ΓΥρίΖΕίσ σΠίτί
ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ 69
Εκδόσεις ΡΟΕΣ
«Μια φορά, χάθηκα. Θα ‘μουν έξι ή επτά χρο-
Από τα παιδικά μου χρόνια, σκάρωνα με πά- νών. Είχα αφαιρεθεί και, ξαφνικά, δεν έβλεπα
θος παραμύθια, θεατρικά έργα και χιλιάδες πια τους γονείς μου. Φοβήθηκα, αλλά βρήκα
ιστορίες. Όλα αυτά είχαν θρονιαστεί στην καρ- αμέσως το δρόμο κι έφτασα πρώτος στο σπί-
διά μου όπως τα βατράχια πάνω στις πέτρες. τι - εκείνοι μ’ έψαχναν συνέχεια, απεγνωσμέ-
[. . .] Σ’ αυτά που διάβαζα στα βιβλία πρόσθετα να, αλλά εγώ νόμισα ότι είχαν χαθεί· ότι εγώ
και πολλά επεισόδια βγαλμένα απ’ τη φαντα- ήξερα να γυρίζω σπίτι κι εκείνοι όχι. «Ήρθες
σία μου. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Η από άλλο δρόμο» είπε η μητέρα μου αργότε-
φαντασία μου έδινε μεγαλύτερη ένταση στις ρα, με τα μάτια της ακόμα κλαμμένα. «Εσείς
δραματικές σκηνές, τροποποιούσε την κατά- ήρθατε από άλλο δρόμο» σκέφτηκα, αλλά δεν
ληξη κάθε ιστορίας, έκανε την αρχή της πιο το είπα.»
μυστηριώδη. [. . .] Όταν έκανα τις μουσικές
μου ασκήσεις, έβαζα πάνω στο αναλόγιο τα Το είπε, αργότερα, ο Alejandro Zambra, γρά-
βιβλία του Τουργκένιεφ ή του Δουμά, και γρα- φοντας αυτό το θαυμάσιο μυθιστόρημα ανα-
τζουνώντας το βιολί μου καταβρόχθιζα τη μια πόλησης της παιδικής ηλικίας και των ενοχών
σελίδα μετά την άλλη. Τη μέρα διηγιόμουν στα για την απώλεια της αθωότητας.
παιδιά της γειτονιάς απίθανες ιστορίες και το
βράδυ τις μετέφερα στο χαρτί. Το γράψιμο ήταν Η έννοια της απώλειας κυριαρχεί στην αφήγη-
κληρονομική ασχολία στην οικογένειά μας. Ο ση, την αφήγηση της περιπέτειας μιας αέναης,
παππούς Λεβί-Ιτσρόκ, που στα γεράματά του νοερής επιστροφής, όπου τα ψίχουλα του Κο-
είχε ξεκουτιάνει, όλη του τη ζωή έγραφε ένα ντορεβυθούλη έχουν φαγωθεί προ πολλού...
μυθιστόρημα με τίτλο «Ο ακέφαλος άνθρω-
πος». Σ’ αυτόν είχα μοιάσει.
