Page 36 - mag_54
P. 36

ΒΙΒΛΙοπΑρουσΙΑσεΙσ







































                                                                                 ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ
                                                                                ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΝΑΩ

                        ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΟΥΡΤΣΑΚΗΣ                                        ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
                           ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΛΛΟΙ                                        ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
   36                        ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚΕΔΡΟΣ

               Πώς  ένας  άνθρωπος  γίνεται  συγγραφέας.  Ή:  ο        Το Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα κυκλοφόρησε το
               έρωτας, η ποίηση, το Παρίσι, η νοσταλγία της ρί-        2005. Είχε προηγηθεί η γαλλική έκδοση, η οποία
               ζας, η Ελλάδα, το νόημα της ζωής, οι ανοιχτοί ορί-      ήταν υποψήφια για το βραβείο Γκονκούρ.
               ζοντες του κόσμου -όλα τούτα μπορεί να μην είναι
               παρά οι διαφορετικές ονομασίες και τα διαδοχικά         Το μυθιστόρημά μου που είχε τη μεγαλύτερη απή-
               στάδια της ίδιας μοναδικής αναζήτησης. Κι ακόμα:        χηση το οφείλω κατά κάποιον τρόπο σ’ εσένα. Εί-
               πώς αυτός ο άνθρωπος αλλάζει, μέρα με την ημέ-          ναι ένα ταξίδι διαμέσου της ελληνικής γλώσσας,
               ρα, από τη ρομαντική και αφελή του εφηβεία ως           όπου χρησιμοποιώ σαν πυξίδα το μυστηριώδες
               την οδυνηρά κατακτημένη ωριμότητα, και πώς, μες         γράμμα Έψιλον που κρεμόταν πάνω από την είσο-
               από απανωτές ανατροπές και διαψεύσεις, αλλάζει          δο του ναού των Δελφών. Η περιπλάνηση κατα-
               μέσα η εικόνα του τόπου και του κόσμου -πώς η           λήγει στο αλφαβητάρι που χρησιμοποιούσες για
               μοναχική υπαρξιακή του περιπέτεια πλέκεται με την       να με μάθεις να διαβάζω όταν ήμουν τριών χρο-
               ταραγμένη ελληνική ιστορία της εικοσιπενταετίας         νών. Κέρδισε ένα όχι ευκαταφρόνητο βραβείο
               1960-1985 και με την ανθρωπολογική επανάστα-            στη Γαλλία. Ήμουν στην Αθήνα όταν έμαθα το νέο
               ση που μεταμόρφωσε, στα ίδια χόνια, τα σώματα           και έφυγα αμέσως για το Παρίσι. Ενώ πλησιάζαμε
               και τις ψυχές όλων μας. Σε κάθε βήμα αυτού του          στο Ορλί, κοίταξα από το παράθυρο τη σκιά του
               ταξιδιού, ο ήρωας δεν παύει να αποζητάει κάποιο         αεροπλάνου που διέσχιζε τα χωράφια. Έκανα τη
               "εμείς" που όλο του ξεφεύγει, ώσπου να ιώσει            σκέψη ότι είχα ζήσει όλα αυτά τα χρόνια μακριά
               επιτέλους ότι μπορεί ίσως να το αγγίξει, εκεί που       απ’ τη σκιά μου. Πήγα άρον άρον στο ξενοδοχείο
               δεν τολμούσε πια να το φανταστεί -αυτή την τελική       όπου θα γινόταν η απονομή και όπου με περίμενε
               ανατροπή υπαινίσσεται και ο πολύτιμος τίτλος του        ο εκδότης μου. Λυπάμαι που δεν συναντηθήκατε
               βιβλίου.                                                ποτέ.
                                                                       — Θα προτιμούσα να είχατε γνωριστεί, του ομο-
                                                                       λόγησα κάποτε.
                                                                       — Μα την ξέρω από τα βιβλία σου! μου απάντησε.
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41