Page 57 - mag_55

του Κωστή A. Μακρή

Είσαι φαταούλας! Είμαι τα τραγούδια των άλλων.
… Είμαι τα γέλια που έκανα.

Είμαι τα δέντρα που φύτεψα, τα δέντρα Είμαι τα κλάματα που έκανα.
που αγκάλιασα, τα δέντρα που φοβή- Είμαι οι χαρές που διάλεξα.

θηκα μη γίνουνε σταυροί, τα δέντρα Είμαι οι χαρές που μου χαρίστηκαν.
που έκοψα, τα δέντρα που έκαψα. …

Είμαι οι θάλασσες που ταξίδεψα. Είσαι νοικοκύρης.

Είμαι τα ταξίδια που δεν έκανα. Είσαι τακτικός.
Είμαι η θάλασσα που κολύμπησα. Είσαι καλοντυμένος.

Είμαι η θάλασσα που δεν φοβήθηκα Είσαι τσαπατσούλης.
και παραλίγο να με πνίξει. Είσαι βρομιάρης.

Είμαι η θάλασσα που σεβάστηκα. Είσαι ακατάστατος.

Είμαι η θάλασσα που βρόμισα.
… Είσαι ρεμάλι.

Είσαι αστείος! Είσαι άρχοντας.

Είσαι πολύ σοβαρός. … 57
Είσαι ακοινώνητος. Είμαι τα κορδόνια των παπουτσιών μου

Είσαι μέσα σ’ όλα. που μου μάθανε να τα δένω.
… Είμαι οι κάλτσες μου και τα παπούτσια

Είμαι τα σπίτια που με τύλιξαν, οι τοί- μου.
χοι που με κλείσανε, τα παράθυρα που Είμαι τα ρούχα που μου αγόρασαν.

δεν άνοιξαν, οι πόρτες που μου ‘τυχαν Είμαι τα ρούχα που αγόρασα.
κλειστές. Είμαι το κούρεμα που μου κάνανε.

Είμαι τα σπίτια των άλλων. Είμαι το χτένισμα που διαλέγω.

Είμαι οι τοίχοι που γκρέμισα. Είμαι το κρύο και η ζέστη μου.
Είμαι το σπίτι που έχτισα. Είμαι ο πόνος μου και το ξεπέρασμά

Είμαι η πόρτα που ανοίγω και οι πόρ- του.
τες που μου ανοίγουν. Είμαι η αρρώστεια μου και η υγεία μου.

Είμαι τα βιβλία που διάβασα. Είμαι η ντροπή μου.

Είμαι τα βιβλία που ξαναδιάβασα. Είμαι οι ενοχές μου.
Είμαι τα βιβλία που άφησα στη μέση. Είμαι οι ενοχές που δεν έχω.

Είμαι οι λέξεις που μ’ αρέσουν. Είμαι η χαρά μου.

Είμαι οι λέξεις που καταλαβαίνω. Είμαι η λύπη μου.
Είναι τα τραγούδια που αγαπάω. …