Page 65 - mag_56
P. 65
του Κωστή A. Μακρή
σκέψη της. βιβλίων που έχει χάσει τον δρόμο του
Αμέσως μετά άκουσε το κουδούνι της μέσα σ’ αυτή την ανοιξιάτικη νύχτα
επάνω πόρτας. ήρθα σε εσάς. Μπορείτε να με φιλο-
Κοίταξε από το ματάκι. Έβγαλε την αλυ- ξενήσετε; Όχι για πάντα… Όσο κρατά-
σίδα, ξεκλείδωσε και άνοιξε. ει μια ανάγνωση… Ενός βιβλίου ούτε
Τον είδε να στέκεται ακίνητος και χα- πολύ μικρού αλλά ούτε και πάρα πολύ
μογελαστός. Με μάτια ελαφρώς έκπλη- μεγάλου! Δεν ζητάω πολλά… Ένα βι-
κτα αλλά και πρόσχαρα. Το χαμόγελό βλίο που να σας αρέσει, μόνο. Ένα βι-
του ήταν κάπως θρασύ σε σχέση με τη βλίο που να το έχετε αγαπήσει, να έχε-
σεμνότητα και το ήθος που απέπνεε το τε περάσει ώρες μαζί του… Και είμαι
όλον του. πρόθυμος να σας αποζημιώσω… Με
Το παλιό παραμύθι με το μπιζέλι ―ή ιστορίες… με μια ιστορία…
ρεβίθι;― της ήρθε ξανά στο μυαλό κα- Εκείνη έκρυψε πίσω από το ευγενικό
θώς η ψύχρα από τον διάδρομο έψαχνε της χαμόγελο την καχυποψία της επειδή
δρόμο για μέσα στο διαμέρισμα. κάτι στα λόγια του… Ήταν ή δεν ήταν
― Καλησπέρα σας, είπε εκείνος με μια ερωτική εξομολόγηση; Πότε τον 65
εύθυμο τόνο και κάπως βιαστικά· σαν ενθάρρυνε; Ούτε τον ενικό δεν είχαν
πωλητής συσκευών μασάζ ή πλασιέ κατακτήσει ακόμα. Δεν άφησε τη σκέψη
θρησκευτικών πεποιθήσεων. της να το ψάξει περισσότερο γιατί ήταν
― Καλησπέρα σας. Τι θέλετε; και η ίδια μια παθιασμένη αναγνώστρια
Ούτε αποθαρρυντική αλλά ούτε και ιδι- κι αυτό την έσπρωχνε σε μια περιπέ-
αίτερα ενθαρρυντική η φωνή της. Δεν τεια πρωτόγνωρη όσο και ριψοκίνδυνη
ρώτησε «πώς ξέρετε πού μένω» ή «πώς που δεν ήθελε να ξέρει από πριν το
από δω τέτοια ώρα» και τέτοια, επειδή τέλος της και ήθελε να διαβάσει όλες
δεν ήταν δύσκολο να βρει τη διεύθυν- τις σελίδες μέχρι το τέλος.
σή της από την κάρτα μέλους στο βι- ― Περάστε, του είπε και παραμέρισε
βλιοπωλείο και επειδή η ώρα ήταν μια από την ανοιχτή πόρτα.
ώρα σαν όλες τις ώρες της ημέρας και «Μόνο μη με ρωτήσεις που θα περά-
της νύχτας. σω το Πάσχα…» σκέφτηκε και ζούλη-
Εκείνος όμως έπρεπε να πει αυτά που ξε μέσα της το χαμόγελο που ήθελε να
είχε να πει: βγει.
― Θα πρέπει να ξέρετε, σας το έχω Τον είδε να προχωράει με ερωτηματι-
πει άλλωστε πολλές φορές, ότι είμαι κά βήματα στο σαλόνι. «Καθίστε» του
κι εγώ ένας παθιασμένος αναγνώστης. είπε, δείχνοντάς του μια πολιθρόνα
Και σαν ένας παθιασμένος αναγνώστης κάτω από ένα φωτιστικό που υποκλι-
