Page 61 - mag_57
P. 61
του Σπύρου Διαμάντη
κάνω απόσβεση. είκοσι έξι του χρόνια, έχει κα-
Ο Σπύρος Διαμάντης στα
Ο μαξιλαροπόλεμος τα άφησα και τα δύο στην κλασική θέση. ταφέρει να φέρει εις πέρας το πρώτο
Κοκάλωσα. γαλήνεψα απότομα. σαν
του-εφηβικό τότε-όνειρο, σπουδάζοντας
να με χτύπησε ηρεμιστικός κεραυνός.
γιατί τα πετάω; μαθηματικά. Παράλληλα βέβαια -για να
μπούμε και στο θέμα μας- έκανε συχνά
Αναρωτήθηκα ακουμπώντας στο πυκνά τις επισκέψεις του στην αχανή βι-
κάγκελο. Και χωματερή ολόκληρη να βλιοθήκη της λογοτεχνίας. Ωστόσο πάντα
γέμιζε τύψεις για τα βιβλία που δεν διά-
φτιάξω απ’αυτά, τι θα κερδίσω; βαζε, πόσο μάλλον γι αυτά που άφηνε
σκοτώνω ό,τι με καθόρισε. Ό,τι με στη μέση, αλλά αυτό είναι άσχετο. Όσον
τάισε. Είτε το χώνεψα, είτε το ξερνάω αφορά τις επισκέψεις του στο χώρο της
ακόμα. Εγώ είμαι τα μαξιλάρια μου. γραφής, αυτές θα μπορούσαμε να πούμε
Και τα καθαρά και τα βρώμικα. τα ότι, ξεκίνησαν αρκετά αθόρυβα, σε μικρή
ηλικία, κυρίως με την καταγραφή κάποιων
πούπουλά τους επιπλέουν στο αίμα σκέψεών του σε διάφορα χαρτάκια, τα
μου. Αν λοιπόν δε σταματήσω εδώ, τι οποία τώρα που το έφερε η κουβέντα απ’ 61
θα απομείνει; ότι λέει ο ίδιος, ούτε που θυμάται από
Μάλλον εγώ, να πίνω κονιάκ σε πότε αγνοούνται. Το τελευταίο διάστημα
μονότονα μνημόσυνα μαξιλαριών, -για να επανέλθουμε στο θέμα- ενήλικος
πια, αποφάσισε να της ξαναχτυπήσει την
που θα τελούνται στην ταράτσα μου, πόρτα, οργανωμένος πλέον, κρατώντας
ψάχνοντας σαν μαλάκας κι άλλους μολύβι και μπλοκ σημειώσεων και η αλή-
ορισμούς για τη ζωή, την οποία δεν θεια είναι, πως τον δέχτηκε υπερβολικά
έζησα, γιατί έπαιζα μαξιλαροπόλεμο. θερμά, καθιστώντας μάλλον την επίσκεψή
αυτή αρμένικη.
Υ.Γ. Όσον αφορά το δεύτερο του όνειρο-
ενήλικο κι αυτό τώρα πια-είναι, να παρα-
μείνει αυτή η βίζιτα που προαναφέραμε,
αρμένικη.
