Page 36 - mag_59

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ "ΚΑΜΩΜΑΤΑ"

Mια εξοµολόγηση µπροστά
από πόρτες κλειστές…

Ο∆ΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΤΗΣ ΤΗΝΟΥ

Άλλη µια ανηφοριά, άλλο ένα κλειστό παρά-

θυρο και δραπετεύεις από την ύλη σου, γίνεσαι
χώµα και ασβέστης και ξερολιθιά, γίνεσαι χτί-
στης και οραµατιστής, µηχανικός και ποιητής.

Βάφεις µε σκέψεις και µαντεψιές τις εξώπορτες
που προσπερνά η σκιά σου. Θαυµάζεις, απο-

ρείς, ονειρεύεσαι… Τακτοποιηµένες αράδες,
όπου πάει να ξεκουραστεί το βλέµµα σου. Σπί-

τια φροντισµένα, µεράκι και καλό γούστο της
απλότητας. Όπως τα παιδικά σου χρόνια που

µυρίζουν πλατείες και γρατζουνιές στα γόνατα.

Ο σχιστόλιθος φυτρώνει παντού. Ανακατεύεται

µε τα χρώµατα του κυκλαδίτικου µύθου και δε
σε αφήνει να θολώσεις µε περιττά τη σκέψη
36 σου. Τα ερµητικά κλεισµένα σπίτια µαρτυρούν

βουβές ιστορίες που κοιµούνται στη δροσιά του

δώµατος. Άνθρωποι που ζουν ή δε ζουν, από
µέσα, σε κοιτάζουν όπως στέκεσαι και χαµο-
γελάς στη βουκαµβίλια που αναρριχάται επι-

βλητικά, διεκδικώντας τη αρχηγία της πρώτης
εντύπωσης. Ποιες ζωές φυλάγονται πίσω από

τις σφαλιστές πόρτες του πρωινού ήλιου;