Page 83 - mag_61
P. 83
της Λίλλυς Παπασπυροπούλου
και της φύσης. Το τοπίο ζευγάρια σβήνουν και η τυπα κινηματογραφικά
της ερήμου-αγαπημένης επιστροφή στην πραγ- ρέκβιεμ για μια ταινία
του σκηνοθέτη- είναι ματικότητα θα κάνει το που μπορεί να είναι η
αυτός ο βαθμός μηδέν νεαρό να αποφασίσει να ιστορία του σύγχρονου
της καταναλωτικής κοι- επιστρέψει το αεροπλά- Ίκαρου που ξεφεύγει
νωνίας, εκεί βασιλεύουν νο. Από εκείνη τη στιγμή, από το λαβύρινθο της
η αγνότητα και το άγονο το τέλος της ιστορίας των πόλης, της μεταφοράς
άπειρο. Και είναι εκεί, δύο νέων είναι πολύ κο- ενός αδύνατου έρωτα, η
στην καρδιά της ερήμου, ντά και αναπόφευκτα, θα ίσως ακόμα μια έκκληση
κοντά σε μια αποξηρα- αγγίξει την τραγωδία. Οι για εξέγερση και επανα-
μένη όπως διαβάζουμε τελικές σκηνές Αποκά- προσδιορισμό ξεκινώ-
προϊστορική λίμνη, που λυψης, όπου η Ντάρια ντας από το μηδέν, μια
λαμβάνει χώρα και η πιο φαντασιώνεται το υπερ- παλιγγενεσία μετά από
διάσημη σκηνή της ταινί- μοντέρνο κτίριο της εται- μια βιβλική καταστροφή
ας, το " love in": την ώρα ρείας της, χτισμένο μες του άδειου από νοήματα
που ο Μαρκ και η Ντά- την έρημο, μαζί με όλα καταναλωτικού κόσμου.
ρια κάνουν έρωτα, σαν τα καταναλωτικά σύμ- Ένα παραγνωρισμένο
μέσα σε όνειρο, ξεπρο- βολα να τινάζεται- ξανά μάλλον φιλμ, που αξίζει 83
βάλλουν άλλα ζευγάρια και ξανά -στον αέρα, οπωσδήποτε μια προσε-
ελεύθερα σε ερωτικές είναι πλημμυρισμένες κτικότερη ματιά, το Ζα-
περιπτύξεις, κάτω από από την ονειρική μουσι- μπρίσκι Πόιντ είναι μια
την παραισθητική μουσι- κή των Πινκ Φλόιντ, γε- ταινία ταυτόχρονα βίαιη
κή του ταλαντούχου Τζέ- μάτες απαισιοδοξία για και θλιμμένη, που χάνε-
ρι Γκαρσία- που τη συ- το μέλλον του κόσμου. ται μέσα στο φαντασιακό
νέθεσε ειδικά για αυτή Μία από πιο εμβλημα- με σκηνές οπτικής και
τη σκηνή-, σώματα που τικές σκηνές του έργου, ψυχεδελικής ποίησης.
σκεπάζονται και αναμει- ένα από τα πιο πρωτό- (Δείτε εδώ)
γνύονται με την άμμο,
μοιάζουν να γεννιούνται
και να χάνονται μέσα σε
αυτή.
Η Κοιλάδα του Θανά-
του γίνεται ο χώρος της
επιστροφής στις ρίζες
των σύγχρονων Αδάμ
και Eύας. Είναι όμως
ταυτόχρονα και αυτός
του ονείρου και της ου-
τοπίας: τα φανταστικά
