Page 67 - mag_61

της Γεωργίας Μακρογιώργου

«Γέφυρες εννιά θα διαβείς, τα μυστικά της γης θα βρεις και χρονοστοχοτύχη

να ’χεις, αλλιώς θα χαθείς», είπε η νεράιδα. Δες πάλι, η σύνθετη λέξη-

κλειδί «χρονο-στοχο-τύχη» έχει δύο ουσιαστικά αρσενικού γένους και ένα

θηλυκού. Ο σεξισμός της γλώσσας ακόμα και στο γρίφο. Θα αντισταθώ. Θα

ξεκινήσω με την τύχη, γένους θηλυκού. Στην τύχη, κατά τύχη.

Έτσι ξεκίνησε η Ευτυχία και όποια γέφυρα περνούσε αναρωτιόταν αν όλα

αυτά που ζούσε ήταν αποτέλεσμα συγκυριών ή επιλογών. Ποιος καθόριζε

τη ζωή της; Την απάντηση δεν τη βρήκε. Βρήκε όμως ότι η παρατήρηση και

η καταγραφή τη βοηθούσε πολύ. Παρατήρηση των γεγονότων από κοντά

και από απόσταση. Του εαυτού της και των άλλων. Παλιά και τώρα. Στα

εύκολα και στα δύσκολα. Κι ήρθε η στιγμή να μετρήσει τις γέφυρες της

μυθοπλασίας. Δεν ξέρει αν υπολόγισε καλά. Μάλλον εννιά. Πήρε το τεφτέρι

και τις σημείωσε: Του Γαλατά, του Καρόλου, του Μιραμπό, του Θανάτου, του 67 67

χωριού Γέφυρα, του πάρκου και της ρεματιάς στη Νάουσα, του Μπρούκλιν,

των Αναστεναγμών. Όχι της Βενετίας, αλλά της Θεσσαλονίκης, κάπου στη

Νεάπολη που πήρε τ’ όνομά της από τα βάσανα των προσφύγων ή από

τους αναστεναγμούς των ερωτευμένων. Μέτρησε και τις μεγαλοπρεπείς

και τις ετοιμόρροπες. Χωρίς διακρίσεις. Και τις δικές της και των άλλων.

Θυμήθηκε κι ακόμα μία, αυτήν των Σάιμον και Γκαρφάνκελ πάνω από τα

ταραγμένα νερά "like a bridge over troubled water" και ανατρίχιασε. Όχι,

δεν το πήρε για σημάδι. «Το τέλος της ιστορίας σου, Ευτυχία, δεν είναι και

το τέλος της ζωής σου. Κι ας έχουν συμπληρωθεί και με το παραπάνω οι

γέφυρες. Έτσι κι αλλιώς, με τους αριθμούς δεν τα πας καλά».

Όσο κι αν μετρούσε, όσο κι αν σκεφτόταν, άκρη δε βρήκε με την τύχη. Κι

ήρθε κι ο χρόνος και χόρευε γύρω της κι έπαιρνε μορφές. Πρώτα ήρθε

αυτός ο βιαστικός που ξεφεύγει μέσα από τα χέρια και μετά αυτός που τα

γιατρεύει όλα. Κι ακολούθησαν και οι στόχοι. Μπλέχτηκαν και βούιζαν και

ζητούσαν ταξινόμηση. Κουβάρι έγινε το μυαλό της, σαν το μαλλί της γιαγιάς

Ευτυχίας που ήθελε επειγόντως ξεμπέρδεμα.

(Τροποποιημένο απόσπασμα από το βιβλίο ‘Τύχη στα Τείχη’)