Page 61 - mag_62
P. 61
της Κατερίνας Παναγιωτοπούλου
Τέσσερα παιδιά στριμωγμένα πίσω απ’ αυτόν τον τοίχο, ζεστή και
στο παράθυρο κοίταζαν το χιόνι, φωτεινή σαν χρωματιστή. Η μάνα
που όλο ανέβαινε και έκρυβε τον τους, ακόμα νέα τότε, σκεφτόταν πως
απέναντι τοίχο. Μέτραγαν ανάποδα μερικές φορές ίσως είναι καλύτερα
τις μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα και να μη γνωρίζεις, για να δημιουργείς
ονειρεύονταν έναν χρόνο παγωμένο, δικούς σου κόσμους μέσα από τα
που οι λευκές του εποχές θα όνειρα.
σκέπαζαν τον τοίχο για πάντα. Κι όταν «Έχετε χρόνια μπροστά σας για να
το σκέπασμα γινόταν πολύ σκληρό, δείτε το θαύμα» τα παρηγορούσε.
θα σκάλιζαν πάνω του πατήματα
για να μπορούν να σκαρφαλώνουν Τρεις δεκαοχτάχρονοι νέοι στρι-
και να περνούν πίσω από αυτόν, μωγμένοι στο παράθυρο, μέτραγαν
όποτε θέλουν. Για την περίπτωση ανάποδα τα όνειρα μέχρι τα 61
που αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει, Χριστούγεννα, ψάχνοντας στον
έγραφαν στο γράμμα που ετοίμασαν παγωμένο τοίχο για κόκκινα ση-
για τον άγιο των Χριστουγέννων, μάδια μετά από την απόπειρα της
ας έπαιρνε εκείνος τον τοίχο από προηγούμενης νύχτας. Παρακα-
’κει που στεκόταν χρόνια τώρα κι λούσαν τον άγιο των Χριστουγέννων
ας τον πέταγε στη θάλασσα, να τον να σκεπάσει με χιόνι τις σκιές των
σκεπάσει το νερό και να μη φαίνεται· απονενοημένων, που κατάφερναν
τα ψάρια πάντως πρόβλημα δεν τόσα χρόνια να σκαρφαλώνουν τα
θα είχαν, αφού τούς είναι εύκολο 3,6 μέτρα του τείχους, να διαβαίνουν
να κολυμπούν πάνω από τοίχους. τον διάδρομο περιπολίας, να δια-
Έτσι, θα μπορούσαν οι άνθρωποι φεύγουν τα 302 παρατηρητήρια
να τρέχουν μακριά απ’ αυτόν και τα συστήματα συναγερμού, να
τον παγωμένο τόπο, να φτάνουν ξεγελούν τους δεκατέσσερις χιλιά-
σε λιβάδια καταπράσινα και να δες φύλακες και τα 600 σκυλιά, ν’
στήνουν εκεί ένα όνειρο. Τα παιδιά αψηφούν τα ηλεκτροφόρα πλέγματα
φαντάζονταν μια ζωή διαφορετική, και να επιζούν. Παρακαλούσαν για
