Page 96 - mag_66
P. 96
ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΡΑΦΟΥμε
COLUMBIA
Περνάω σχεδόν καθημερινά έξω από την 4. Ο φίλος Γιώργος Κοντογιάννης, ιδρυτής
Columbia, Ηρακλείου 127 για όσους έχουν του περιοδικού Λαϊκό τραγούδι, ερευνητής
ξεχάσει... πηγαίνοντας στην Νεα Ιωνία για και μουσικός, μου έδωσε ένα βιβλίο που
ψώνια και τσίπουρο, ή στη Νέα Φιλαδέλφεια έχει το χρονολόγιο του εγκλήματος. Προ-
για να δω τους φίλους μου Αεκτζήδες, να σέξτε την φωτο αριστερά το εργοστάσιο της
πιούμε καφέ συζητώντας για το πότε θα εί- Columbia στη Μονμάρτη της Γαλλίας όπου
ναι έτοιμο το γήπεδο της Αγιά Σοφιάς. έγινε ''Μουσικό χωριό'' και δεξιά όπως αξι-
οποιήθηκε στην Ελλάδα. Το βιβλίο είναι από
Πριν κάνα 2 μήνες ένα πρωινό βλέπω από την ομάδα ''Σαρμάκο''
το τζάμι του αυτοκινήτου να λείπουν τα μισά
γράμματα που είναι στην πύλη του εργοστα- 5. Ήταν Μάης του 1960 όταν σε ποίηση του
σίου και τις επόμενες μέρες να μην υπάρχει Γιάννη Ρίτσου ο Μίκης Θεοδωράκης μελο-
ούτε ένα. Ούτε ένα να θυμίζει τον χώρο ποίησε το ''Μέρα Μαγιού μου Μίσεψες''. Το
στους περαστικούς ότι εδώ επί 60 χρόνια τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης με
υπήρχε παραγωγή Ελληνικής μουσικής και σολίστα στο μπουζούκι τον Μανώλη Χιώτη.
όχι μόνο. Ούτε ένα να θυμίζει ποιοι πάτησαν
εδώ, ποιοι έγραψαν στίχους, ποιοι μελοποί- Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
ησαν και ποιοι τραγούδησαν. μέρα Μαγιού σε χάνω
Μα ούτε ένα... άνοιξη γιε που αγάπαγες
96 κι ανέβαινες απάνω
Και τώρα πολλά τα υστερόγραφα.
Στο λιακωτό και κοίταζες
1. Κάποιοι φρόντισαν μετά τον κατασπαραγ- και δίχως να χορταίνεις
μό των σωθικών της, να βάλουν σκάλα, να άρμεγες με τα μάτια σου
ανέβουν και να της βγάλουν τα μάτια. Αυτά το φως της οικουμένης
τα μαύρα, όμορφα μεγάλα και τσακίρικα μά-
τια που όταν περνούσες σε κοίταζαν και σου Και μου ιστορούσες με φωνή
έλεγαν: - Ρε μάγκα, μη με βλέπεις έτσι όπως γλυκιά ζεστή κι αντρίκεια
με κατάντησαν. Εδώ έχουν γραφτεί τραγού- τόσα όσα μήτε του γιαλού
δια που είμαι σίγουρη ότι κάποιο από αυτά δεν φτάνουν τα χαλίκια
θα σε έχει κάνει να κλάψεις.
Και μου `λεγες πως όλ’ αυτά
2. Ποιος θα το πίστευε ότι θα χρησιμοποι- τα ωραία θα `ν’ δικά μας
ούσαν τις μήτρες για την παραγωγή δίσκων, και τώρα εσβήστης κι έσβησε
στρώμα να κοιμηθούν οι Αραβόφωνοι με- το φέγγος κι η φωτιά μας.
τανάστες.
6. Ήταν Μάης του 1961 όταν ο Στέλιος Κα-
3. Εκτός από τον συνομήλικο γείτονα, συνά- ζαντζίδης μαζί με την Μαρινέλλα τραγούδη-
δελφο και πάνω απ' όλα φίλο Μίμη Καννή, σαν τον ''Κυρ Αντώνη'' του Μάνου Χατζιδά-
κανείς άλλος συνάδελφος και ειδικά αυτοί κι. Και σε αυτό το τραγούδι μπουζούκι παίζει
που ήμασταν μαζί στα studios δεν μίλησε, δε πάλι ο Μανώλης Χιώτης.
στεναχωρήθηκε για το έγκλημα;
Μα ούτε ένας; Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός
που ζούσε στην αυλή
