Page 49 - mag_70
P. 49

της Μαριάννας Κουμαριανού











               Αν θέλαμε να εκφράσουμε πιο ελεύ-                    εί τη μάθηση μέσω εμπειρίας και μας

               θερα (και αυθαίρετα ίσως) τους ορι-                  κάνει να τη θεωρούμε τόσο σημαντική
               σμούς αυτούς, θα μπορούσαμε να                       και να αναφερόμαστε σε αυτή; Και για-
               πούμε ότι η εμπειρία είναι αυτό που                  τί τις περισσότερες φορές λέμε αυτό
               μένει ύστερα από αυτό που ζω. Είναι                  το «αν δεν πάθεις, δε μαθαίνεις»; Τι

               αυτό που έμαθα ζώντας και που με                     είναι αυτό που, τελικά, δεν μεταβιβά-
               κανέναν άλλον τρόπο δε θα μπορού-                    ζεται;
               σα να έχω μάθει. Αυτό το τελευταίο

               είναι κάπως τραβηγμένο και αρκετά                    Ας το πάρουμε από την αρχή. Κάθε άν-
               απόλυτο… Θα εξηγήσω τι εννοώ.                        θρωπος, ανεξαρτήτου ηλικίας θεωρεί
                                                                    για τον εαυτό του ότι έχει κρίση και
               Κάθε άνθρωπος, από την ημέρα της                     ικανότητα.  Αποφασίζει  και  δοκιμάζει

               γέννησής του, έχει να αντιμετωπίσει                  να κάνει πράγματα θεωρώντας ότι εί-
               ό,τι υπάρχει γύρω του. Όλες εκείνες                  ναι σωστός και έχει δίκιο (άλλωστε, αν
               τις συνθήκες μέσα στις οποίες καλεί-                 συνέβαινε αλλιώς, δύσκολα κανείς θα

               ται να ζήσει. Κάθε άνθρωπος, από τη                  έπαιρνε πρωτοβουλία και απόφαση να
               γέννησή  του,  παρατηρεί,  δοκιμάζει,                δοκιμάσει από τον φόβο του λάθους                           49 49
               κάνει σωστούς και λάθος υπολογι-                     και της πιθανής αποτυχίας κ.ο.κ.).
               σμούς, ξαναδοκιμάζει… Αυτονόητα

               όλα αυτά. Όλοι μπορούμε να τα πα-                    Έτσι, δοκιμάζει τον εαυτό του και τις
               ρατηρήσουμε, κοιτώντας απλά την                      δυνατότητές  του  αλλά  και  τον  εαυτό

               ανάπτυξη ενός παιδιού.                               του ως προς τους άλλους. Από αυτές
                                                                    τις δοκιμές, το αποτέλεσμα άλλοτε εί-
               Αργότερα, μεγαλώνοντας, εκτός από                    ναι καλό και άλλοτε κακό. Άλλοτε ει-
               αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος μα-                      σπράττει αποδοχή και επιδοκιμασία

               θαίνει μέσα από τα ευρύτερα σύνο-                    και άλλοτε αποδοκιμασία. Άλλοτε τα
               λα  που  εντάσσεται  αλλά  και  διαβά-               καταφέρνει και άλλοτε όχι.
               ζοντας. Η γνώση που παίρνουμε δεν

               χρειάζεται να είναι πάντα βιωματική.                 Ύστερα, κάθε αποτέλεσμα θα έπρεπε να
               Μαθαίνουμε πολλά μέσω των ανα-                       φέρνει και μια αλλαγή συμπεριφοράς.
               ζητήσεων και των γνώσεων άλλων.                      Με τα παιδιά, συνήθως, αυτό γίνεται.
               Έτσι, μαθαίνουμε για το φεγγάρι και                  Βλέπουν για το καθετί πώς λειτουργεί

               τα ηλιακά συστήματα ή τον τρόπο                      και ανάλογα δρουν. Δοκιμάζουν, για
               λειτουργίας  του  εγκεφάλου,  μέσω                   παράδειγμα, διαφορετικούς τρόπους
               των επί σειρά αιώνων ερευνών και                     για να κατέβουν ένα σκαλοπάτι και

               ευρημάτων που έκαναν άλλοι.                          βλέπουν ποιος από όλους πετυχαίνει,
                                                                    χωρίς να χτυπήσουν – τραυματιστούν.
               Όμως, τι είναι αυτό που διαφοροποι-                  Αυτή η δράση και ανάδραση είναι που
   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54