Page 13 - mag_70

από τον Βασίλη Αρδά
Eva

ΑτμΑτζίδου

Ήταν χειμώνας πριν από αρκετά χρόνια, όταν πήγα-
με στον Πυρήνα, σε μια υπέροχη μουσική σκηνή που

σήμερα δεν υπάρχει. Ήταν μια από τις βραδιές που ο

Θοδωρής Κοτονιάς τις έκανε να ξεχωρίζουν. Εκείνη τη
βραδιά, που ήταν εκπληκτική όπως και όλες στον Πυ-

ρήνα, ακούσαμε για πρώτη φορά την Εύα Ατματζίδου.

Συνόδευε τα Μακρινά Ξαδέρφια, την μπάντα του Θο-

δωρή και είναι γεγονός ότι μας τράβηξε την προσοχή

τόσο με τα ακούσματα που μας χάριζε με την κιθάρα
της όσο και για το ΜΑΤΑΙΟ ΡΟΖ που τραγουδούσε.

Ένα κορίτσι που, από την πρώτη στιγμή, σε καθήλωνε 13 13

με τη σοβαρότητα που αντιμετώπιζε αυτό που μας πρό-
σφερε αλλά και με τη διακριτικότητά της.

Για εμάς, ήταν δεδομένο ότι η Εύα είχε θέληση και

μια εσωτερική φλόγα για να συνεχίσει και ότι θα κάνει

πολλά βήματα μπροστά σε αυτό που ήταν ολοφάνερο ότι

το αγαπούσε. Φαινόταν θα έδινε όλο της το είναι για να
το πετύχει και μάλιστα χωρίς συμβιβασμούς!

Συνεχίσαμε να είμαστε ακροατές της μουσικής της και

να λοιπόν, που η Εύα κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες
της εποχής, αλλά και τις όποιες “φραγές” αντιμετωπί-

ζουν οι νέοι καλλιτέχνες, ξέφυγε. Χάραξε το δικό της

δρόμο και μας χαρίζει απλόχερα μια ξεχωριστή μουσική

πρόταση.

Εμείς, θα συνεχίσουμε να την ακολουθούμε και φυσικά,
είναι μεγάλη μας χαρά να τη φιλοξενούμε σήμερα στο

MAGAZ!NE, το περιοδικό της παρέας.