Page 29 - mag_71
P. 29
από τον Βασίλη Αρδά
δίνει, ο αποδέκτης μας. Όταν βρί- που είπα δε θα κρατηθώ
σκεις “τοίχο”, μοιραία ή φεύγεις ή Θα βγω στο δρόμο χέρι –χέρι
κλείνεσαι. Βέβαια όσο απαιτούμε να πω για αυτά που δε μπορώ..."
εμείς να μας καταλάβουν οι άλλοι Μου έρχεται στο μυαλό, μια νύχτα
τόσο ωφείλουμε κι εμείς να προ- του Δεκέμβρη που χάθηκε ένα παι-
σπαθούμε να τους κατανοήσουμε. δί. Όμως, στη συνέχεια μου έρχο-
"Όσα φοβήθηκες... νται και άλλες νύχτες που οι τηλε-
όσα αρνήθηκες..." οράσεις δείχνουν διάφορα και εμείς
Ο φόβος που μας εμποδίζει να επι- κρυβόμαστε στον καναπέ. Που χά-
κοινωνήσουμε όχι μόνο με τους σαμε κατά τη γνώμη σας το νόημα
άλλους αλλά πολλές φορές και με των ουσιαστικών διεκδικήσεων;
τον εαυτό μας, είναι χαρακτηριστι- Γιατί μας αρκούν τα λίγα;
κό της εποχής μας ή της προσωπι- Ε.Μ. Ακόμα και σε αυτή τη διατύπω-
κής μας ανασφάλειας; ση, πιστεύω πως δεν εννοούμε όλοι
Ε.Μ. Μάλλον και τα δύο. Οι προσ- το ίδιο με τη λέξη “λίγα”. Τι διεκδι- 29
δοκίες που έχουμε από τους άλλους κεί κάποιος όταν λέει πως θέλει πίσω
και από τον ίδιο μας τον εαυτό και τη ζωή που είχε πριν την κρίση; Γιατί
ο φόβος της ματαίωσης, φυλακίζουν ενδεχομένως αυτά που είχε να ήταν
κατά κάποιο τρόπο τις σχέσεις σε μια είτε μια φούσκα είτε να συνέβαιναν
στείρα κατάσταση. Υπάρχουν στιγ- σε βάρος των πολλών. Ο άναρχος
μές που αναρωτιέμαι αν οι πραγμα- πλουτισμός των περασμένων δεκαε-
τικές μου ανάγκες συμπίπτουν πά- τιών καλλιέργησε τον ατομικισμό και
ντα με αυτά που επιλέγω να κάνω ή αποδόμησε την έννοια της “συλλογι-
απλά υποκύπτω σε κάποια προβολή κότητας”, όχι με τη μορφή του κλάδου
κοινωνική, βαθειά ριζωμένη ή ακό- - της κλίκας, αλλά της θεώρησης του
μα και της μόδας. Εδώ ξακάθαρα ο όλου. Δηλαδή το πώς βλέπουμε τον
ρόλος της οικογένειας είναι καταλυ- εαυτό μας σε σχέση με τους άλλους
τικός. Μόνο μέσα από την αποδοχή, και πώς αλληλεπιδρούμε υπολογί-
την αγάπη και την ενθάρρυνση μπο- ζοντας το αποτέλεσμα των πράξεών
ρεί να δημιουργήσει υγιείς προσω- μας στο σύνολο της κοινωνίας. Η γε-
πικότητες. Όσο απομακρυνόμαστε νιά των γονιών μου ανδρώθηκε και
από την αληθινή μας φύση, τόσο πιο άρθρωσε το λόγο της μέσα από τις
φοβισμένα αντικρίζουμε τη ζωή. συλλογικότητες αυτές. Στις επόμε-
"Ήταν μια νύχτα του Δεκέμβρη νες γενιές η έννοια της διεκδίκησης
