Page 85 - mag_73
P. 85
του Κωστή A. Μακρή
«Να είναι καλά ο γείτονάς μας και «Ναι, δεν είπες αστείο», είπε ο πα-
οι κατσίκες του!» είπε ο ξυλουργός τέρας του. «Αλλά αν τρώγαμε κάθε
την ώρα που μοίραζε το τυρί στη μέρα τυρί θα ανέβαινε η χοληστε-
γυναίκα του, στον μικρό γιο του κι ρίνη μας στα ύψη και τότε ο γιατρός
έπαιρνε κι εκείνος ένα κομμάτι. θα μας έλεγε να κάνουμε δίαιτα».
«Να είσαι καλά κι εσύ που του δι- Η γυναίκα του γέλασε ακόμα πιο
όρθωσες την καρδάρα» είπε η γυ- δυνατά.
ναίκα του καθώς έβαζε στα τρία Το παιδί άρχισε να τρώει το τυρί
πιάτα τα γεμιστά που είχε φτιάξει με του με ψωμί.
ντομάτες, πιπεριές και μελιτζάνες «Ας είναι καλά ο γείτονάς μας και
από το περιβόλι τους. οι κατσικούλες του. Ας είμαστε κι
Το τραπεζομάντιλο που είχε υφά- εμείς καλά να χαιρόμαστε το φαΐ
νει η ίδια έδειχνε πολύ όμορφο μας» είπε η γυναίκα χαϊδεύοντας το
πάνω στο τραπέζι που είχε φτιάξει κεφάλι του γιου της.
ο άντρας της. Ο ξυλουργός έγειρε πίσω στη γερή
Ο γιος τους σκάλιζε με το πιρούνι καρέκλα που ο ίδιος είχε φτιάξει 85
του το φαΐ του χωρίς να τρώει ακό- και είπε:
μα και χωρίς να λέει τίποτα. «Αύριο θα διορθώσω τις κυψέλες
Ο ξυλουργός όμως πρόσεξε το του πιο πέρα γείτονά μας. Και με
στραβομουτσούνιασμα στο πρό- το μέλι, που σίγουρα θα μας δώ-
σωπό του. σει…»
«Δεν σου αρέσει το φαΐ μας; Ή το «…θα φτιάξω όμορφες τηγανίτες
τυρί;» τον ρώτησε. να τις φάμε με μέλι αύριο το βρά-
«Και το φαΐ μου αρέσει και το τυρί δυ», είπε η γυναίκα του.
ακόμα πιο πολύ. Και σκέφτομαι ότι Εκείνη τη στιγμή ακούστηκαν βελά-
αν είχαμε εμείς τις κατσίκες που έχει σματα από τις κατσίκες τού κοντινού
ο γείτονας, θα τρώγαμε κάθε μέρα γείτονα.
τυρί». Έβαλαν και οι τρεις τα γέλια.
Ο ξυλουργός κοίταξε τη γυναίκα
του και έβαλε τα γέλια. Κωστής Α. Μακρής
Χαμογέλασε και η γυναίκα του. [θέλω-να-είμαι-ο-γείτονας-που-
«Γιατί γελάτε; Δεν είπα κανένα θέλω-να-έχω]
αστείο», είπε το παιδί ακόμα πιο
βλοσυρό.
