Page 69 - mag_77
P. 69
της Μαριάννας Κουμαριανού
της Μαριάννας Κουμαριανού
στο μέσον. Αν το βλέπαμε σχηματικά, συνεχίζουμε όταν πηγαίνει δημοτικό.
θα λέγαμε ότι είναι η μέση απόσταση Είναι πολλά ακόμα τα παραδείγματα
από τα δυο άκρα. Είναι το «τόσο όσο». που μπορούμε να σκεφτούμε. Παρα-
Αλλιώς, μπορούμε να πούμε ότι είναι δείγματα που μια δική μας ενέργεια
σαν μια πλάστιγγα που πρέπει να τη φέ- ξεκινάει και κάποια στιγμή σταματάει,
ρουμε ισορροπία. Να μπορεί να ηρεμεί γιατί πολύ απλά το παιδί μας αποκτά
και να «στέκεται» σε ένα σημείο. την ικανότητα και πρέπει και είναι υγιές
Σε ένα φυτό, τα αποτελέσματα της φρο- να το αφήνουμε σταδιακά να αναλάβει
ντίδας είναι άμεσα. Αφήνουμε απότιστο; εκείνο την ενέργεια αυτή. Αντίθετα, το
Μαραίνεται. Το αφήνουμε σε πιο πολύ να συνεχίζουμε, αποτελεί συμπεριφο-
ήλιο, εξασθενεί. Το μουλιάζουμε στο ρά που φέρνει πίεση, που κάνει το παι-
νερό; σαπίζει, κ.ο.κ.. Όταν πρόκειται για δί να δυσανασχετεί, να θυμώνει ή να
ανθρώπους; Ή για τα παιδιά μας; Ποιο γίνεται παθητικό προκειμένου να μην
είναι το μέτρο μέτρησης της φροντίδας μας δυσαρεστήσει…
μας; Πότε η φροντίδα μας βοηθάει τον Το να σταματάω σιγά σιγά να ταΐζω το
άλλον να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί παιδί μου, όταν βλέπω ότι αποκτά την
και πότε καταστέλλει, μειώνει, «κατα- ικανότητα να το κάνει μόνο του, στην 69 69
στρέφει»;
πραγματικότητα δεν είναι έλλειψη φρο-
Μπορεί η φροντίδα και η αγάπη κατ’ ντίδας αλλά φροντίδα και βοήθεια και
επέκταση, να «καταστρέψει» κάποιον; έγνοια ώστε να εξελιχθεί. Το να είμαι
Και αν ναι, τι είδους φροντίδα είναι εκεί και να του δείχνω πιο εύκολους
αυτή; Υπάρχει «κακιά» φροντίδα; τρόπους να ντύνεται μόνο του, και αυτό
Η απάντηση είναι ναι! Όσο σοκαριστικό είναι πάλι φροντίδα. Γιατί; Γιατί πολύ
κι αν ακούγεται αυτό. απλά ακολουθώ τον βηματισμό του.
Όπως είπαμε στην αρχή, η «ποσότητα» Συμπορεύομαι μαζί του, ακούω την
και ο τρόπος φροντίδας ορίζονται και πραγματική του ανάγκη και τη σέβο-
εξαρτώνται από αυτόν που τη δέχεται. μαι. Όσο κι αν μου αρέσουν τα μωρά,
Έτσι, είναι φροντίδα να ταΐζεις ένα βρέ- πρέπει να δεχτώ ότι το παιδί μου δε θα
φος αλλά δεν είναι φροντίδα να ταΐζεις είναι για πάντα ένα μωρό! Και ύψιστη
ένα παιδί, π.χ. στο γυμνάσιο (εδώ δε μι- φροντίδα ενός γονιού είναι να είναι δί-
λάμε για τις περιπτώσεις όπου κάποιος πλα του και να βοηθάει σε κάθε βήμα
είναι άρρωστος ή κάποιος έχει γεράσει που εκείνο κάνει προς την αυτονόμηση
και έχει εξασθενίσει τόσο που να μην και ανεξαρτητοποίηση. Τίποτα παραπά-
μπορεί να εξυπηρετηθεί, μιλάμε για νω και τίποτα παρακάτω.
κανονικές συνθήκες). Ή, είναι φροντίδα Κάθε παιδί γίνεται όλο και πιο ικανό
να ντύνουμε ένα παιδί μέχρι 2-3 ετών και πιο ευτυχισμένο με το να συμπο-
περίπου αλλά δεν είναι φροντίδα να ρευόμαστε και να του επιτρέπουμε να
