Page 83 - mag_78
P. 83
της Κατερίνας Γεμελιάρη
απλά τον αγνοώ γιατί δραπετεύω με καθώς ετοιμάζομαι για τη δουλειά κι
το εμείς μας μακριά του. Κάποιες φο- άλλες πάλι γράφω λεξεις σε χαρτιά
ρές ξέρεις προσπαθώ να ανατρέξω αγνοώντας τους κανόνες της γραμ-
στο παρελθόν μας. Στην πρώτη μας ματικής και της σύνταξης.
συνάντηση, στο πρώτο φιλί, λες και
φοβάμαι πως θα γίνει ανάμνηση το Κλείσε τα φώτα και βάλε τη μουσική
εμείς μας, κι εγώ θα μείνω με τις νο- μας να παίζει, άσε τις νότες να γεμί-
σταλγικές μας αναμνήσεις. Ακόμα κι σουν το σκοτεινό δωμάτιο και δες
αυτό όμως έμαθα να το διαχειρίζομαι, όλα αυτά που ανθίζουν καθώς μου
άφησα τον πιο δυνατό άνεμο να διώ- κρατάς και σου κρατώ το χέρι. Με
ξει όλους τους φόβους και όλες τις ρωτάς τι όνειρα κάνω για τη ζωή...
σκιές κι έτσι πια βλέπω πιο καθαρή πογ θέλω να είμαι σε λίγα χρόνια... η
τη μορφή σου, χάνομαι μέσα στα μά- αλήθεια είναι πως τα όνειρα μου βρί-
τια σου, ερμηνεύω κάθε σιωπή σου σκονται σε αταξία ξέρω όμως με σι-
και ξέρω πως το εμείς μας το αγαπάς γουριά που θέλω να μου κρατάς και 83
και το προσέχεις κι εσύ. να σου κρατώ το χέρι, να περπατάμε
μαζί τους δρόμους της πόλης, να τυ-
Σπάνια σου γράφω όσα νιώθω, είναι πώνουμε μέσα στα βιβλιοπωλεία και
αυτή η ανάγκη μου να μην τα εκθέ- να ακούμε τις μουσικές μας ρίχνο-
τω στο φως της μέρας και της νύχτας ντας κλέφτες ματιές στο φεγγάρι και
γιατί θα μου τα ξεθωριάσει, έμαθα να τα άστρα.
μιλάω ψιθυριστά για την αγάπη γιατί
κάποιες φορές μονάχα η σιωπή μπο- Θα σου μιλώ ψιθυριστά για το εσύ
ρεί να μιλήσει καθαρά για αυτή. Με- σου που έχει φωλιάσει στο εγώ μου
γαλώνω μαζί με το δικό σου εσύ, κι και ζωγραφίζουν μαζί ένα όμορφο
έχει ο κόσμος θεέ μου άλλη όψη όταν εμείς με χρώματα και γραμμές που
τον κοιτάζω μέσα από τα δικά σου δεν υπάρχουν σε κανένα καλλιτεχνι-
μάτια, όταν τον διαβάζω μέσα από τα κό ρεύμα γιατί η αγάπη είναι η με-
δικά σου χείλη... όταν τον περπατώ κι γαλύτερη αναρχία στη ζωή μας. Θα
εσύ μου κρατάς το χέρι. Κρύβω πίσω σου μιλώ ψιθυριστά για εσένα και
από στιχάκια όσα θα έπρεπε κανονι- για εμένα και θα είσαι πάντα η πρώτη
κά να σου φωνάζω, κάποιες φορές μου σκέψη το πρωί και η τελευταία τη
τα ομολογώ μονάχα στο είδωλο μου νύχτα!
