Page 61 - mag_78
P. 61

,





                                                                                    από τη Δήμητρα Σταύρου

                                                                                   http://psyhismos.blogspot.gr/








               την σχέση. Ο τρίτος και σημαντικότε-                  ηλικία των 8 ετών μπορεί ο δικαστής να

               ρος  είναι  ότι  με  το  άδειασμα  του  νου           ζητήσει από το παιδί να αποφασίσει με
               γεννιούνται νέες ιδέες, συνήθως πολύ                  ποιον γονιό θέλει να ζήσει.  Στην Γαλλία,
               πιο ωφέλιμες από τις οικείες, αυτές που               την δεύτερη μου πατρίδα, η επιμέλεια

               έρχονται και ξανάρχονται.                             συχνά δίνεται και στους δύο γονείς και
               Σε καμία περίπτωση οι άνθρωποι δεν                    το παιδί μπορεί να είναι μία βδομάδα με

               πρέπει να λειτουργήσουν αυτοκατα-                     τον έναν και μία βδομάδα με τον άλλον.
               στροφικά. Το αλκοόλ, οι σχέσεις της                   (Μάλλον όμως αυτό γίνεται προς όφε-

               μιας  βραδιάς, σπασμωδικές  κινήσεις                  λος των γονιών κι όχι τόσο του παιδιού
               δεν  βοηθούν,  αντίθετα δυσκολεύουν                   που γίνεται ημινομάδας).

               την κατάσταση και το αίσθημα της μα-                  Δύσκολο να διευθετηθεί το θέμα με
               ταιότητας.                                            ποιον μένει το παιδί από τον νόμο με

               Δεν είναι βοηθητικό να μιλά άσχημα ο                  τρόπο που να είναι ωφέλιμος για το
               ένας για τον άλλον, ειδικά στα παιδιά                 παιδί. Ωστόσο, όπως και νά 'χει, είναι
               τους. Είναι καλό να έχουν στο νου ότι                 σημαντικό το παιδί να  έχει επαφή και

               τα παιδιά έχουν τα μισά γονίδια από τον               επικοινωνία και με τους δύο γονείς του.                    61
               έναν γονιό και τα άλλα μισά από τον άλ-               Η ερώτηση προς το παιδί (είτε από τον

               λον. Πέραν όμως των γονιδίων, πάνω                    γονιό, είτε από τον δικαστή) με ποιον θα
               στα παιδιά έχουν συνήθως επενδύσει                    ήθελε να ζήσει, δεν μπορεί παρά να δί-
               συναισθηματικά και οι δύο γονείς κι                   νει μεγάλο βάρος στο παιδί, αν οι συν-

               έχουν ονειρευτεί γι αυτά.  Όπως και νά                θήκες διαβίωσης είναι κανονικές και
               'χει, ο κάθε γονιός είναι υπεύθυνος για               δεν υπάρχουν γεγονότα βίας, σοβαρής

               την σχέση που θα οικοδομήσει με το                    ψυχοπαθολογίας κλπ. Δεν μπορεί να
               παιδί μετά το διαζύγιο. Αν κατηγορεί στα              μην το γεμίζει ενοχές αυτή η ερώτηση
               παιδιά του τον άλλον γονιό τους, τους                 ή μάλλον η όποια του απάντηση. Καλύ-

               δημιουργεί μεγάλη ένταση και ακόμη κι                 τερα λοιπόν, να αποφασίσουν οι γονείς
               αν καταφέρει να τα έχει συμμάχους του                 για την επιμέλεια.  Όμως, το καλύτερο

               για κάποιον καιρό, αυτό θα αντιστραφεί                είναι να γνωρίζει το παιδί από την αρχή
               όταν τα παιδιά περάσουν στην ωριμότη-                 τα νομικά του δικαιώματα, κι εφόσον
               τα. Αυτοί οι γονείς τότε θα έρθουν αντι-              βρίσκεται από 8 ετών και πάνω, να ξέ-

               μέτωποι με το μένος των παιδιών τους                  ρει ότι είναι εφικτή η αλλαγή του τόπου
               επειδή αδιαφόρησαν για τα συναισθή-                   κατοικίας του αν το θελήσει αργότερα.

               ματά τους.                                            Ένας δικηγόρος με ευαισθησία, ίσως
               Στην Ελλάδα η επιμέλεια συνήθως δί-                   και σε συνεργασία με ψυχολόγο θα

               νεται  στην μητέρα.  Σε  ελάχιστες  περι-             μπορούσε να αναλάβει μία τέτοια ενη-
               πτώσεις πάει στον  πατέρα.  Μετά  την                 μέρωση του παιδιού.
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66