Page 53 - mag_78
P. 53
Γιάκομπσεν Άρης Σφακιανάκης
ΠΑΝΟΥΚΛΑ ΣΤΟ ΜΠΕΡΓΚΑΜΟ Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΟΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ
Το αριστούργημα Πανούκλα στο Μπέργκαμο Τέλη του 1827. Η Ελληνική Επανάσταση έχει
του κορυφαίου μυθιστοριογράφου-διηγημα- σχεδόν καταπνιγεί. Η χώρα αγωνίζεται ακόμα
τογράφου και εισηγητή του δαρβινισμού Γενς για την ανεξαρτησία της. Οι δύο εμφύλιοι, η
Αλέξανδρος Βέλιος Πέτερ Γιάκομπσεν, για τον οποίο μίλησαν όσο πτώση του Μεσολογγίου, οι καταστροφές του
ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ για κανέναν άλλο σύγχρονό τους ο Ίψεν και ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο έχουν οδηγήσει
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΟΕΣ Ρίλκε, κυκλοφορεί τώρα πια σε υποδειγματι- τους Έλληνες στην απόγνωση. Σε μια ύστατη
κή μετάφραση από το πρωτότυπο σε ζωντανή προσπάθεια να σωθούν καλούν τον Καποδί- 53
λογοτεχνική γλώσσα, με πλούσια εισαγωγή, στρια να κυβερνήσει την Ελλάδα. Οι Μεγάλες
χρονολόγιο και διεξοδικά σχόλια του Ήρκου Δυνάμεις συμφωνούν. Οι ελπίδες αναπτερώ-
Ρ. Αποστολίδη. Το μικρό αυτό διήγημα έδω- νονται.
σε έμπνευση στον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν για Ο Καποδίστριας φτάνει στη χώρα και ρίχνεται
κάποιες ανεπανάληπτες εωσφορικές σκηνές αμέσως στη δουλειά. Στην αρχή γίνεται δεκτός
της ταινίας του Έβδομη σφραγίδα. Μαζί, στον με ανακούφιση και ενθουσιασμό. Ωστόσο δεν
ίδιο τόμο, το μικρό κομψοτέχνημα Εδώ θά- αργεί να συναντήσει τα πρώτα εμπόδια. Οι
πρεπε νάταν ρόδα. κοτζαμπάσηδες αντιδρούν, οι οπλαρχηγοί δυ-
Ο σπουδαίος ανατόμος της ψυχής Γιάκομπσεν, σανασχετούν, η αντιπολίτευση μηχανορραφεί.
κριτικός ανήσυχος, πατάει στα όρια της ζωής Και ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας εγκα-
που τόσο στερήθηκε, προσφέροντάς μας μαγι- ταλείπεται σιγά σιγά απ’ όλους. Ή σχεδόν απ’
κές όσο και «φιλοσοφικές» ματιές κι ερμηνείες όλους. Πλάι του στέκει ως το τέλος ο σωματο-
της κλειστής ζωής και του θρησκευτικού παρα- φύλακάς του.
ληρήματος, αλλά δεν μένει εκεί. Προχωράει, Μέσα από τη δική του αφήγηση ζούμε τα πιο
δείχνει την απελευθέρωση δυνάμεων του πλή- σημαντικά γεγονότα του τόπου αλλά και τις
θους εναντίον των δεσμών με τη θρησκεία, προσωπικές στιγμές του Καποδίστρια μέχρι τις
ξεγυμνώνοντας στο τέλος την όλη μυθολογία 27 Σεπτεμβρίου του 1831 που πέφτει νεκρός
του χριστιανισμού για τον όχλο που «άξιζε», από τους Μαυρομιχάληδες στην είσοδο μιας
τάχα, μια καλύτερη μοίρα. Ο Γιάκομπσεν κα- εκκλησίας του Ναυπλίου.
ταλήγει επαναστατικός, μα με τον τρόπο του.
Ένα πνεύμα φίνο, πολιτισμένο, τραγικό. Η
αγωνία για το αδιέξοδο θυμίζει τόνους του
μεγάλου συμπατριώτη του φιλόσοφου Κίρκε-
γκωρ. Το κείμενο: βατό, σε συνεπαίρνει.
