Page 85 - mag_79
P. 85

του Σπύρου Διαμάντη









               Ψαχνό














               Έχω ρίξει αρκετό νερό στο αίμα μου

               για να ακούσεις την ιστορία μου.

               Πάντα άκουγες μόνο ότι σε ξεδιψούσε.

               Μπορεί και να μην την κατάλαβες.

               Άλλωστε κάθε χώρος θέλει το χρόνο                         Ο Σπύρος Διαμάντης στα είκοσι έξι του
               του για να μπορέσει να φιλοξενήσει                        χρόνια, έχει καταφέρει να φέρει εις πέρας

               οτιδήποτε. Κι αυτό έχει σίγουρα έρθει,                    το πρώτο του-εφηβικό τότε-όνειρο, σπου-
                                                                         δάζοντας μαθηματικά. Παράλληλα βέβαια
               όταν μπορείς να κρατάς αψεγάδιαστο                        -για να μπούμε και στο θέμα μας- έκανε

               το μεδούλι από το κόκαλο ενώ το μα-                       συχνά πυκνά τις επισκέψεις του στην αχα-               85 85

               σάς. Αλλά ποιος ξεπερνά έτσι εύκολα                       νή βιβλιοθήκη της λογοτεχνίας. Ωστόσο
               τόσο ψαχνό;                                               πάντα γέμιζε τύψεις για τα βιβλία που δεν
                                                                         διάβαζε, πόσο μάλλον γι αυτά που άφηνε
               Καλύτερα να μην σου πω τίποτα πα-                         στη μέση, αλλά αυτό είναι άσχετο. Όσον

               ραπάνω. Βέβαια είναι επικίνδυνο να                        αφορά τις επισκέψεις του στο χώρο της

               ξεχαστείς μόνιμα εδώ, χαμένη κι ανε-                      γραφής, αυτές θα μπορούσαμε να πούμε
                                                                         ότι, ξεκίνησαν αρκετά αθόρυβα, σε μικρή
               πιθύμητη,  όμως  δε  θα  σε  προστατέ-                    ηλικία, κυρίως με την καταγραφή κάποιων

               ψω ξανά κι ας ξέρω πως το να πεθά-                        σκέψεών του σε διάφορα χαρτάκια, τα
               νεις πάνω στο ψαχνό, είναι μια γέννα                      οποία τώρα που το έφερε η κουβέντα απ’

               πρόωρη με ένα μωρό που τελικά δεν                         ότι λέει ο ίδιος, ούτε που θυμάται από

               έκλαψε.                                                   πότε αγνοούνται. Το τελευταίο διάστημα
                                                                         -για να επανέλθουμε στο θέμα- ενήλικος
               Ευτυχώς που δικαίωμα να πεθάνει                           πια, αποφάσισε να της ξαναχτυπήσει την
               έχει μόνο οτιδήποτε θέλει πολύ να ζή-                     πόρτα, οργανωμένος πλέον, κρατώντας

               σει.                                                      μολύβι και μπλοκ σημειώσεων και η αλή-
                                                                         θεια  είναι, πως τον δέχτηκε  υπερβολικά
               Δεν είναι τυχαίο που χρόνος αρχίζει να                    θερμά, καθιστώντας μάλλον την επίσκεψή

               μετράει αντίστροφα με το που αντιλη-                      αυτή αρμένικη.
               φθεί έναρξη αναπνοής.                                     Υ.Γ. Όσον αφορά το δεύτερο του όνειρο-
                                                                         ενήλικο κι αυτό τώρα πια-είναι, να παρα-
               Ελπίζω  μόνο στα  λαχανιάσματα  σου,                      μείνει αυτή η βίζιτα που προαναφέραμε,

               που κάποιες φορές τον απειρίζουν.                         αρμένικη.
   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90