Page 88 - magazine_86

μΙΚΡεΣ ΙΣΤοΡΙεΣ του Κωστή A. Μακρή

Οι ανικανοποίητοι

άνθρωποι

πιο αποτελεσματικό από την προσφορά υποστηρίζουν μερικοί ότι πρέπει να
ομπρέλας, πανωφοριού ή βεντάλιας κάνουν οι «πραγματικοί» ή «αληθινοί»

σε κάποιον ή κάποια που δεν έχει τη αγωνιστές· κάτι που ποτέ μέχρι τώρα
στοιχειώδη νόηση ή προνοητικότητα δεν κατάφερα να αποκρυπτογραφήσω.

να αντιληφθεί ότι όλοι οι άνθρωποι εί- Το ποιοι, δηλαδή, είναι «πραγματικοί»
ναι υποκείμενοι στις αλλαγές του και- ή «αληθινοί» και ποιοι οι σκέτοι αγωνι-

ρού και στα απρόβλεπτα παιχνίδια της στές τής ζωής.
τύχης και ότι κανένας φίλος, γνωστός Ο μόνος αγώνας που θέλω πλέον να

ή σύντροφός τους δεν μπορεί να ζήσει κάνω, με αντίπαλο τον εαυτό μου, την

τη δική τους ζωή ωσεί αναπληρωτής βαρύτητα, τις κοινωνικές προκαταλή-
τους στα δύσκολα ή οιονεί Θεός. ψεις και αδικίες και κάποιες συγκυ-
Ισχύει και για τα δύο φύλα. ρίες που αποκαλώ «τύχη», είναι, όσο

Μου πήρε επίσης αρκετό καιρό για να μπορώ, να μην βλάπτω τον εαυτό μου

συνειδητοποιήσω ότι τίποτα δεν δικαι- και άλλους και να συνδράμω και να
ούμαι από το σύμπαν από τη στιγμή προστατεύω ―όσο μπορώ― εκείνα
88 που μου χάρισε, μέσω μιας ερωτικής και εκείνους που αγαπάω, σέβομαι και

συνεύρεσης που δεν ζήτησα και που εκτιμώ.

συνέβη ερήμην μου, το πιο μεγαλει- Και κάτι ακόμα: να αναζητώ με ζήλο και
ώδες τυχαίο συμβάν στη ζωή μου: την να ανακαλύπτω με χαρά την χαρά και
ίδια μου τη ζωή και την ύπαρξη. την ικανοποίηση στη ζωή μου· ακόμα

Μεγαλώνοντας κι άλλο, κι όχι ―ακό- και μέσα από τα πιο μικρά πράγματα.

μα― γερνώντας, αποφάσισα ότι προ-
τιμώ να είμαι όσο πιο συχνά μπορώ
προβλεπτικός, αισιόδοξος, ευγενικός

(ίσως όχι σε όλες και σε όλους, μερι-

κές φορές), γελαστός και όσο μπορώ
πιο έτοιμος στο απρόπτο, παρά να περι-
φέρω την ξινίλα μου και τις αποψάρες

μου για το πόσο άδικος είναι ο κόσμος,

το σύμπαν και ο ντουνιάς απέναντι στην
όχι και υπερβολικά σημαντική ―όπως

διαπίστωσα κάποια στιγμή, χωρίς πα-
ράπονο― ύπαρξή μου και πόσα και

ποια «δικαιώματα» έχω, που οφεί-
λω με αγώνα να τα κατακτήσω, όπως