Page 65 - mag_104
P. 65
του Λάμπρου Δερμεντζόγλου
«Μια κοινωνία μπορεί να ελπίζει, μπορούν να ξεμυτήσουν από το παι-
όταν ένας ηλικιωμένος φυτεύει δικό τους δωμάτιο, να ερωτευτούν,
ένα δέντρο, γνωρίζοντας πως δε θα να κάνουν δικές τους οικογένειες,
ξαποστάσει ποτέ στον ίσκιο του» να ονειρευτούν.
Αν γεννήθηκες λίγο πριν την έναρ- Βγήκες στην αγορά. Τα λεφτά λίγα,
ξη της νέας χιλιετίας, η εποχή που μα θα τα καταφέρεις είπες, αρχή εί-
κάθε χρόνος ήταν καλύτερος από ναι ακόμα. Κι έπειτα ήρθε η πανδη-
τον προηγούμενο είναι μια μακρινή μία. Οι άνθρωποι γύρω σου πεθαί-
ανάμνηση των παιδικών σου χρό- ναν, εσύ σε κατ’ οίκον περιορισμό
νων, μουντζουρωμένη από τους να ζορίζεις τη νεανική σου ορμή σε
πολύχρωμους μαρκαδόρους που τέσσερις τοίχους, με τα ψίχουλα της
είχαν τη μαγική ιδιότητα να κάνουν αναστολής κι αυτοί να σου κουνάν
τα πάντα πιο όμορφα. το δάχτυλο. Εσύ φταις, που έκανες
Λίγο πριν την εφηβεία η οικονομι- εκείνο το τσιγάρο στο παρκάκι με
κή κρίση προκάλεσε τα πρώτα ρήγ- το καρντάσι από τη γειτονιά, φταις 65 65
ματα στο κουκούλι της ασφάλειάς που αγκάλιασες την κολλητή που
σου. Είδες τον γονιό σου να μένει είχες να δεις μήνες από τον περι-
χωρίς δουλειά, είδες το οικογενει- ορισμό και την απομόνωση, φταις
ακό εισόδημα να διαλύεται, τις τρά- που φίλησες το κορίτσι με τα ξανθά
πεζες να τηλεφωνούν ακατάπαυ- μαλλιά και τα γαλάζια σαν τη θά-
στα, είδες το φόβο στα μάτια των λασσα μάτια.
ανθρώπων που είχες για στήριγμα Εσύ φταις, μόνο εσύ, για τους γέ-
και οδηγό. ρους που πεθαίνουν, για τον ιό που
Μπήκες στο πανεπιστήμιο ξέροντας διασπείρεται, για τα κρούσματα που
πως δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο εκτοξεύθηκαν. Δεν υπάρχουν μελέ-
στην μετανάστευση. Ξεχαρβαλω- τες που να δείχνουν ότι εκτός ΜΕΘ
μένες αίθουσες μιας πιο ξεχαρβα- πεθαίνουν περισσότεροι, σου είπαν.
λωμένης παιδείας. Η αυταπάτη της Δε χρειάζονται άλλα κρεβάτια στην
γραμμικής προόδου είχε ήδη διαλυ- εντατική. Κι έβγαινες στο μπαλκόνι,
θεί. Ήταν βέβαιο πως η γενιά σου θα άλλοτε για να χειροκροτήσεις τους
ζήσει χειρότερα από την προηγού- ήρωες με τις λευκές μπλούζες κι
μενη. Έξι στους δέκα άνεργους συ- άλλοτε για να αναπνεύσεις αέρα,
νομήλικούς σου ήταν εκεί για να το από τη μπόχα που γέμιζε η χρυσο-
επιβεβαιώσουν. Άνθρωποι που δε πληρωμένη από τις λίστες Πέτσα
