Page 63 - mag_104
P. 63
της Κατερίνας Γεμελιάρη
φωτοτυπίες, αστείες ετερο- Αυτή τη φορά θα πάω στις κάλ-
χρονισμένες επεμβάσεις για πες για να ψηφίσω και να δώσω
να σωθεί τουλάχιστον η αξι- όντως μια γροθιά στο καλοστημέ-
νο παιχνίδι τους γιατί με κούρα-
οκρατία του διαγωνισμού.
σαν με την ψευτοαριστεία τους, με
• Μεγαλοφειλέτες που εξαι- την ψευτοαριστερά τους, με κού-
ρούνται από τις επιπτώσεις ρασαν με την ανευθυνότητα τους
των χρεών τους. απλά με κούρασαν!
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
FRANZ KAFKA 63
«Ο ΠΥΡΓΟΣ»
Εκδόσεις ΡΟΕΣ
«Ήταν αργά το βράδυ όταν έφτασε ο Κ. Το χωριό ήταν
βυθισμένο στο χιόνι. Ο λόφος του Πύργου δε φαινό-
ταν, καταχνιά και σκοτάδι τον τύλιγαν από παντού, κι
ούτε ένα αμυδρό φωτάκι δεν έδειχνε ότι εκεί υπήρχε
ο μεγάλος Πύργος. Ο Κ. στάθηκε κάμποση ώρα στη
ξύλινη γέφυρα, που οδηγεί απ’ τη δημοσιά στο χωριό,
με το βλέμμα του ψηλά, στο απατηλό κενό».
Το μυθιστόρημα Ο Πύργος αρχίζει με μια σειρά από
αινίγματα: γιατί έρχεται ο Κ. στο χωριό, γιατί θέλει
να φτάσει οπωσδήποτε στον Πύργο και γιατί τα πάντα
και οι πάντες φαίνεται να συνωμοτούν εναντίον του; Αντί να δώσει προοδευτικά
απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα ο Κάφκα θέτει υπό αμφισβήτηση κάθε δεδομέ-
νο και κάθε πληροφορία που αποκαλύπτεται στην πορεία του έργου, δημιουργεί
αντιφάσεις, συσκοτίζει τα γεγονότα. Την κάτοψη της αφήγησης, την οποία έχει
καλύψει με μυστήριο, καλείται να την ανακατασκευάσει ο αναγνώστης σε μια
αέναη διαδικασία έτσι διαλύεται η συνήθης στατική δυαδική σχέση συγγραφέα
και αναγνώστη, παραγωγικής και προσληπτικής πράξης. Όποιος θέλει να αποκρυ-
πτογραφήσει το κείμενο του Κάφκα και να συμπληρώσει τα «κενά» του, πρέπει να
λάβει μέρος ενεργά στο παιχνίδι