Page 35 - mag_102
P. 35
ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΡΙΔΗ ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ
ΚΑΠΝΟΣ ΗΤΑΝ... ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
Στη νουβέλα της Έλλης Λαμπρίδη Κα- Το βρόμικο κόλπο, να ξεχάσεις μόνον τα άσχη-
πνός ήταν… περιγράφεται η γνωριμία μα αλλά να θυμάσαι τα ωραία, δεν πετυχαίνει,
της με τον Νίκο Καζαντζάκη το 1918 η μνήμη διεκδικεί τα νόμιμα, δηλαδή όλα ή τί-
στη Ζυρίχη, η αρχή και η εξέλιξη του ποτε, δηλαδή ας μείνει κάποιος να θυμάται, να
αισθηματικού τους δεσμού και οι περι- θυμάται και τα ψιλά γράμματα. Υπάρχουν κά-
μποσα που αλίμονο αν τα θάψει κι αυτά ο νους,
ηγήσεις τους σε διάφορα μέρη της Ελ- δεν πρόκειται για φανταχτερά ενσταντανέ και
βετίας μέχρι τον αποχωρισμό τους. σκατοπασαλειμμένες αναμνήσεις, πρόκειται 35
Καπνός ήταν… είναι οι στιγμές που η για άυλα τιμαλφή. Ευτυχώς ο εγκέφαλος του
συγγραφέας έζησε στα είκοσί της χρό- Μιχάλη Τσιούλη τα είχε κλειδώσει και ασφαλί-
νια και άλλες που φαντασιώθηκε σε σει. Δεν είμαι υποχρεωμένος να μην ονειροπο-
ονειρικές παραισθήσεις ή σε νυχτερι- λώ, είπε, ούτε ντε και καλά να αισιοδοξώ και
νούς εφιάλτες, ανιχνεύοντας το εσωτε- να ευτυχώ, αφού όλα πιο ρηχά, ούτε μύχια της
ρικό οικοδόμημα της προσωπικότητάς ύπαρξης, ούτε γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων
της αλλά και του Νίκου Καζαντζάκη, που μου, ούτε πού έδυ σου το κάλλος. Δοκίμασα,
συνέχισε, να αρκεστώ στο μικρομεσαίο μου
ήταν και παρέμεινε παρών σε όλη τη δι- μερτικό καθημερινότητας, να μοιάσω με την
άρκεια της ζωής της. πλειοψηφία των πιο νορμάλ, να γίνω και λίγο
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου η Γιολά- ζαμανφουτίστας, όμως δεν μου είπε πολλά
ντα Χατζή, ανατρέχοντας στα αποσπά- η πραγματικότητα, δεν ήξερα πώς να κινηθώ
σματα από το ημερολόγιο του Νίκου άνετα σ’ αυτήν. Η νύχτα στο θρόνο της, με το
Καζαντζάκη, στα γράμματα προς τους αεράκι να περιοδεύει σε όλο το λεκανοπέδιο,
φίλους του, στα κείμενα της Ελένης Κα- σε όλο τον κόλπο του Σαρωνικού και τα άστρα
ζαντζάκη και στην αλληλογραφία της ψηλά να σπιθίζουν ακατάστατα, να κάνουν του
κεφαλιού τους. Τύχη αγαθή, ο Τσιούλης είχε
Έλλης Λαμπρίδη με τη μητέρα της και ιδεί το φεγγάρι σε πενήντα, μπορεί και πα-
τις φίλες της, περιγράφει τις διαδρομές ραπάνω, παραλλαγές. Ολόχρυσο. Ασημένιο.
τους στα ελβετικά βουνά, τη διαμονή Άσπρο, πελώριο και οριζοντιωμένο σαν αιώ-
τους στα διάφορα χωριά, τις σκέψεις ρα. Χορτάτο μωρό να αποκοιμιέται στην αγκα-
και τα συναισθήματά τους, συνθέτο- λιά ενός κοκκινωπού σύννεφου. Αγέρωχο και
ντας με τον τρόπο αυτό το οδοιπορικό ανοξείδωτο να κοντρολάρει την έξαρση της
της σχέσης τους. νύχτας. Απόψε δε, μπλαβογκριζοκίτρινο σαν
τα μάτια σου, χαζομηχανικέ, κατά τη Σαλονικιά
νοσηλεύτρια, κάποτε.
