Page 81 - mag_100
P. 81

του Κωστή A. Μακρή











               Ελάχιστες φορές έχω πάρει συνειδητή                   πνησα το πρωί στο κρεβάτι μου χαρού-
               λανθασμένη απόφαση.                                   μενος, ζωντανός και έτοιμος να κάνω τις

               Η πιο επικίνδυνη λανθασμένη απόφαση                   δουλειές μου.
               που θυμάμαι να έχω πάρει είναι όταν,                  Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, εξακο-

               πριν από πολλά χρόνια, τότε που οδη-                  λουθώ να σκέφτομαι ότι ήταν μια από τις
               γούσα μηχανή, είχα πάει στο μπαράκι                   πιο λανθασμένες, επιπόλαιες, αβασάνι-

               ενός φίλου και είχα πιει τα άντερά μου                στες και ηλίθιες αποφάσεις που έχω
               μαζί με εκλεκτή συντροφιά.                            πάρει.  Και  μάλιστα  με  συνείδηση  του

               Δεν είχα πιεί όμως τόσο πολύ ώστε να                  πόσο λανθασμένη, αβασάνιστη και ηλί-
               μην μπορώ να δω την μύτη μου και να                   θια ήταν εκείνη η απόφαση.

               μην μπω στο δίλημμα αν πρέπει να γυ-                  Οπωσδήποτε έχω πάρει κι άλλες λαν-
               ρίσω με την μηχανή μου στο σπίτι ―πε-                 θασμένες αποφάσεις αλλά όχι συνειδη-

               ρίπου ένα τέταρτο, είκοσι λεπτά δρόμος                τά, τουλάχιστον την στιγμή που τις έπαιρ-
               από το φιλικό μπαρ― ή να πάρω ταξί.                   να. Τα λάθη μου τα ανακαλύπτω εκ των

               Σκέφτηκα ―παρόλο το μεθύσι μου,                       υστέρων.
               μπορούσα ακόμα να σκέφτομαι― τις                      Ό,τι κάνω, είναι το αποτέλεσμα μια από-                    81

               δουλειές που είχα και πόσο χρειαζό-                   φασης. Είτε γράφω αυτή την λέξη και
               μουν την μηχανή μου το επόμενο πρωί,                  όχι άλλη, είτε σχεδιάζω, είτε φτιάχνω

               δηλαδή μερικές ώρες αργότερα· καθώς                   ένα ξύλινο σπαθί, είτε λέω ένα αστείο
               ήταν αρκετά μετά τα μεσάνυχτα. Έτσι,                  ή μια ευχή, είτε διαπραγματεύομαι μιαν

               αποφάσισα να πάρω την μηχανή. Έβαλα                   αγορά ή μια πώληση, είτε μαγειρεύω,
               το κράνος μου, καβάλησα, έβαλα μπρος                  είτε ψηφίζω, αυτό που τελικά κάνω εί-

               την μηχανή και ξεκίνησα με φόβο. Σε                   ναι το αποτέλεσμα μιας απόφασης. Που
               όλη την διαδρομή έσφιγγα τα δόντια και                έπεται μιας γρήγορης και όχι ιδιαίτερα

               οδηγούσα όσο πιο προσεχτικά και αργά                  σύνθετης ή μια αργής και εξαιρετικά πο-
               μπορούσα, στην άκρη του δρόμου. Συ-                   λύπλοκης σκέψης. Σωστή ή λανθασμέ-

               νέχεια έλεγα από μέσα μου: «Αν πέσεις                 νη, η απόφαση, συνήθως κρίνεται από
               είσαι πολύ μ@λ@κ@ς. Αν πέσεις είσαι                   το αποτέλεσμα και όχι πάντοτε αμέσως.

               πολύ μ@λ@κ@ς. Αν πέσεις είσαι πολύ                    Πολλές φορές περνάει αρκετός καιρός
               μ@λ@κ@ς…». Σαν προσευχή στον προ-                     μέχρι να κριθεί η ορθότητα μιας απόφα-

               στάτη Άγιο των ηλιθίων δικυκλιστών, αν                σης.
               υπάρχει τέτοιος Άγιος. Τελικά, έφτασα                 Νομίζω ότι σπάνια οι αποφάσεις που

               στο σπίτι μου, κλείδωσα την μηχανή, ξε-               παίρνουμε ―μιλάω κυρίως για μένα―
               κλείδωσα την εξώπορτα και μετά… Δεν                   αφορούν και επηρεάζουν μόνο εμάς.

               θυμάμαι τίποτα από το τι έγινε μετά. Ξύ-              Έχω πάντα την αίσθηση, χωρίς να απε-
   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86